Çıkmaz yazdığı halde ısrarla girdimin sokağın adıdır "AŞK". Her duygunun her zerrene damla damla değdiği bir olaydır. Asla hastalanmazsın, seni korur, yalnız hissetmezsin, ama asla unutmazsın "Yalnızlık kimsesiz kalmak değil, kimsen var iken kimsesiz kalmaktır. Korkarsın, her konuşmanı , her hareketini dikkatle, özenle seçersin , ama karşındaki kişiye fazla gelir. Sen orada onun mutlu olmasını, sana bir gülücük atması için uğraşırken, her şeyini feda ederken bir bakmışsın o ipin ucunu bırakır. Paramparça olursun, dağılırsın. Konuşmak istemezsin. Ama asla unutma "gururlu insanlar yalnızdır". Alışırsın yalnızlığa, çok zor dönemlerden geçersin , kalbini kırdıkların, küstüklerin, dövdüklerin çoğalır ama asla yapmak istemezsin. Duygusal gelgitler yaşarsın. Tam kendini toparladığın zaman o kalbini kırdığın insanlar karşına çıkar. Yine yalnız kalırsın. Bu sefer seni teselli edecek kimsen yoktur. Zaten hayat gelişi güzel kullanılır, farkında olmadan yitirilir. Hayat öyle birşeydir ki; Doğarken neden ağladığını, yaşarken farkettirir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkı Dibine Kadar Yaşamak
General FictionHerşey güzel giderken bir bakmışsın yerlerde sürünüyorsun