Chapter 2:Confused
Asan na kaya yung baklang yun?Uuwi na dapat kami eh.Ako nalang tuloy natira dito sa canteen.
Lingin lingon sa paligid.
Wala naman dito sa canteen.Dito kasi lagi yun tumatambay kasi kain ng kain kaya tumataba eh.E asan na kaya yun?
PAK!
"Aray ha!"sigaw ko habang hinahaplos ang balikat ko.
Pano ba naman kasi naglalakad ako tas binangga balikat ko.Sa likod ko siya nanggaling.
Tumingin ako sa kanya ng masama.
Nawala nalang bigla yung masamang tingin ko sa kanya.
Omaghaad!
Si Jacob lang naman ang nakabangga sakin!Hay kahit araw araw niya akong banggain okay lang.Okay lang talaga!
"A-ah so-sorry."sabi ko habang nahihiya hiya pa.Nice Cassandra may hiya ka pala.
"Hahahahaha!"tawa siya ng tawa.Hala baliw ata to?Pasalamat siya crush ko siya kundi ay nako.Haha.
"Ba-bakit ka tumatawa?"sabi ko ng inosente.
Tinignan niya naman muna ako ng saglit.Yung seryoso.Natutunaw ako.Jusme.
Hay salamat tumigil na siya sa pagta-
"Hahahahaha!"tawa ulit siya ng tawa.Ay may sapak ata talaga to.
Sinamaan ko na siya ng tingin.Nakakainis na eh.
"Hahaha sorry di ko kasi mapigilan eh."sabi niya ng medyo natatawa tawa pa.Hangang pahina ng pahina.Hangang iyak na mula sa kanya ang mga naririnig ko.
Hala bakit siya umiiyak?
"Hala nababaliw ka na ba?Ka-kanina tumatawa ka tapos ngayon umiiyak ka?"tanong ko sa kanya.
"Haha ano ka ba wala to."sabi niya.Wala to pero di pa rin nahinto sa pag iyak?
Ay bahala na nga.
"Ba-bakit mo ko niyayakap?"tanong niya na may bakas na pagkakagulat kahit ako nagulat sa ginawa ko.
Kahit ako naiiyak.Di ko alam kung bakit.
"Gusto lang kitang yakapin.Gusto ko lang pagaanin yang loob mo.Sige umiyak ka lang.Iiyak mo lang yan kahit hindi ko alam kung bakit ka umiiyak."sabi ko sa kanya habang yakap yakap pa rin siya.
"Salamat."sabi niya.
---
"Baklita!Hoy gumising ka na!Papasok pa ng school tapos magkwekwento ka pa sa akin kung bakit kayo magkayakap ni Jacob Fajardo mo!"sabi sakin ni bakla habang inaalog na yung ulo,balikat at unan ko.
"Oo na!Tatayo na!Tatayo na!"sigaw ko habang bumabangon.Hayy inaantok pa rin ako eh.Istorbo talaga.
Pumunta na ako ng cr at naligo.Habang naliligo ako naisip ko na naman yung kahapon.
Magkayakap lang kami ni Jacob.Wala kibuan.Ayaw niyang bumitiw.Edi di din ako bibitiw.
Una siyang umalis sa pagkakayakap namin at tinignan ako ng diretso sa mata.
"Sana katulad mo nalang ang minahal ko nang di ako nasasaktan ng ganito."sabi niya sakin ng nakangiti.Kahit nakangiti siya alam kong malungkot siya.
