Νεκρός Μέχρι Να Σκοτεινιάσει

Παρτ 5

Με κοίταξε ξανά κι εγώ βύθισα το βλέμμα μου στα υπέροχα μάτια του, μια και είχα την ευκαιρία. <<Στην υγειά σας>>,είπα μεγαλοπρεπως. Πίσω μου ο Μακ Ρατρευ ούρλιαξε <<Ει, Σουκι! Θέλουμε κι άλλη κανάτα μπύρα εδώ!>> Αναστεναξα και γύρισα να πάρω την άδεια κανάτα από το τραπέζι των Αρουραίων. Παρατήρηση ότι η Ντενιζ ήταν ωραία ντυμένη απόψε, με ένα ξωπλατο τοπ και κοντό σορτσάκι, με τα μπλεγμένα κάστανα μαλλιά της να φουντώνουν γύρω από το κεφάλι της σε ένα κουβάρι πολύ της μόδας. Η Ντενιζ δεν ήταν στ αλήθεια όμορφη, ήταν, όμως, τόσο απαστραπτουσα και γεμάτη αυτοπεποίθηση, ώστε σου έπαιρνε λίγη ώρα για να το πάρεις χαμπάρι.
Λίγα λεπτά αργότερα είδα, προς μεγάλη μου δυστυχία, τους Ρατρευ να μετακομίζουν στο τραπέζι του βαμπίρ. Του μιλούσαν. Δεν έβλεπα να ανταποκρίνεται ιδιαίτερα, ούτε, όμως, και να φεύγει.
<<Κοίτα εκεί!>> είπα με αηδία στην Αρλην, την άλλη σερβιτόρα. Η Αρλην είναι κοκκινομάλλα, με φακίδες, δέκα χρόνια μεγαλύτερη μου και έχει παντρευτεί 4 φορές. Έχει δύο παιδιά και κατά καιρούς πιστεύω ότι με θεωρεί το τρίτο της.
<<Καινούριος, Ε;>>είπε αποδεικνύοντας μικρό ενδιαφέρον. Η Αρλήν βγαίνει την περίοδο αυτή με τον Ρενέ Λενιέ, και, μολονότι εγώ δεν μπορώ να δω τι του βρίσκει, εκείνη δείχνει φανερά ικανοποιημένη. Νομίζω πως ο Ρενέ ήταν ο δεύτερος σύζυγος της.
<<Ω, είναι βαμπίρ>>, είπα σε μια αγωνιωδη προσπάθεια να μοιραστώ με κάποιον την χαρά μου.
<<Αληθεια; Εδώ; Για κοίτα...>> είπε, χαμογελοντας λίγο για να δείξει ότι συμμεριζοταν την ευτυχία μου. <<Δεν πρέπει να είναι και πολύ ξύπνιος πάντως, γλύκα, αν κάνει παρέα με τους Αρουραίους. Από την άλλη, η Ντενίζ δίνει μια παράσταση μόνο γι αυτόν>>.