All I Need Is To Let Go (one shot)

A/N: Dedicated po ito sa inyo atee! @littlecerulean. Isa po ako sa dakila mong reader kaso ibang acct yung gnagamet ko hehe.

---

Falling inlove is like having the best of both worlds sabi nga nila.

I used to believe in that line, masayang masaya kami NOON. Hindi ko aakalain na magiging ganito ang relasyon namin. Yung tipong ako nlang ang nagmamahal at ang lumalaban pra lng maipagpatuloy ang relasyon namin na sobrang pinapahalagahan ko.

"Happy Anniversary babe" I said ang hugged him. But it seems that he's not happy, He didnt even hugged me back. Humiwalay na ako sa pagkakayakap ko sakanya and looked at him.

Nakakunot ang noo nito at magkasalubong ang kanyang mga kilay.

"Anniversary? Anong araw ba ngayon?" Tanong nito. Hindi ito ang reaksyon na inaasahan ko mula sakanya.

"Babe nakalimutan mo na ba? October 3 kaya ngayon" I said trying my best to hide my dissapointment. Inilabas ko ang isang box. My gift for him. Sana nga lng magustuhan nya. "Here" abot ko sakanya.

He looked at me, confused. Pero di nagtagal ay binuksan nya rin ito."You like it?" I asked. Isa kasing relo ang regalo ko para sakanya

"Yeah, it looks good, Thanks. Im sorry, nakalimutan ko kasing anniversary pla natin so hindi ako nakabili ng regalo. By the way, I need to go now. Happy Anniversary" He said ang turned his head back atsaka umalis.

Ako nga pala si Samantha. Simple lng nman ako. Walang kaarte-arte sa sarili. Yung kausap ko kanina ay si Kean. He's my boyfriend and 1 year na kme ngayon but unfortunately, kinalimutan lng nya. He's been acting cold towards me since the last 3 months. I dont know why, but it seems that nawawalan na sya ng gana sa relasyon namin. I doubt kung mahal na pa ako.

"Ay girl! Naku! Anniversary kinalimutan!? Ano bang klaseng boyfriend yan? Nako. Nakakastress!"

Agad naman akong tumingin sa kasama ko. Hay nako! Nakalimutan kong kasama ko pala ang baklitong ito.

"Hoy Angelo tumigil ka dyan sa kakadaldal mo"

Agad namang naningkit ang kanyang mga mata. "Anong sabi

mo? Angelo!? How many times should I have to tell you that my name is not Angelo. Its Angela. Ipush mo ya sa brain mo ha. Grabe ka talaga. Baka gusto mong pulutin yang mga hibla ng hair mo sa daan. Hah!?"

"Uy ikaw nman, di ka mabiro" I said and cling in his arms. He's my bestfriend since the 5th grade. Crush ko nga to dati eh. Pero di nman pala totoong lalaki -_- He hates the name Angelo. Angel RAW kasi ang pangalan nya. Sent from God above. Haha.

*Fast forward*

3weeks had passed at hanggang ngayon ay

hindi parin kme naguusap ni Kean. I tried calling him but he's not answering my calls. Nandito ako ngayon sa kwarto ko, nakatingala at naghihintay na magring tong cellphone na nasa tabi ko.

*Nal annaehaejwo Yeah, geudaega salgo inneun gose nado hamkke deryeoga jwo*

Agad kong tiningnan ang caller. Agad naman akong napangiti ng makita ko ng pangalan nya. I pressed the green button.

"Hello?"

"Hey, are you free tonight? I have to tell you something" He said.

Kinabahan ako ng sabihin nya ang salitang "something"

"Y-yes" I replied.

"Good, meet at the park this 7:00" He said at binaba na ang telepono.

Ni hindi pa nga ako nakakasagot eh.

6:45 na ng umalis ako ng bahay. Papunta na ako ngayon dito sa park. Its just walking distance kaya naglakad nlang ako.

Nang makarating na ako ay agad syang hinanap ng mga mata ko.

And there, I saw him nakaupo ng magisa sa bencb habang nakayuko ang kanyang ulo.

I slowly walked towards him.

"Uy babe, nandito na ako"

Unti-unti nyang tinaas ang kanyang ulo. Namamaga ang mga mata nito. What happened to him? Hahawakan ko sana ang pisngi nya pero tinabig lng nya ang kamay ko. Nangangangayat narin sya.

"Hey, what happened to you? Okay kalang ba? Anong nangyari dyan sa mga mata mo?" I asked.

"Tsk. Too many questions" He said atsaka umiwas ng tingin.

"Ano nga ulit yung sasabihin mo?"

This time humarap na sya sakin.

"I want to end this Samantha. Hindi na gumagana ang relasyong ito. Im tired. Nakakawalang gana na"

Halos natulala ako sakanya. My body is shaking and Im fighting back my tears to fall.

"A-are you s-saying you want t-to break up w-with me?" I asked, my voice a broken whisper.

"Yes. I want to end this sh*t"

"Sh*t? Yan lng ba ang tingin mo sa relasyon nating Kean? 1 year. Itatapon mo lng ang lahat ng pinagsamahan natin dahil sa nasasawa kna? Hah!? Ako Kean, Tiniis ko ang paggiging cold mo saken cos I still believe that someday, you'll change and you'll be back from the Kean that I love. Pero di ko aakalain na aabot tayo sa ganito. I cherished and kept all our memories. Sa loob ng isang taon walang akong ginawa kundi ang mahalin ka. How could you do this to me!? Pano mo nasasabi na isang sh*t lng itong relasyon natin. Hah!? Answer me Kean"

"Im sorry, I fell out of love" He said, turned back and go.

Yeah right, fell out of love. Hindi ko napigilan pa ang mga luha ko. Napaluhod nlang ako. Hinang hina ako ngayon sa sobrang sakit ng mga sinabi nya. Ano pa ba ang kailangang kong gawin. Araw-araw kong pinapatunayan sa kanya na mahal na mahal ko sya. Tapos ganito lng ang mangyayari. He's dumb*ss.

Maybe this time, hindi na talaga sya ang Kean na kilala ko.

Maybe this time, all I need is to let go. There's no point of holding him back knowing that he dont love me anymore.

-------------------------------------------------------------------------------------------

A/N note: Heyya ;) This is my first story kaya pasensya napo kung hindi maganda.

Pasensya narin po sng mga wrong typo. Hehe.

Comment po sana kayo para malaman ko kng gusto ninyo ito o hindi. Negative and Possitive comments are accepted :)

Vote narin po if you know that its worth it. Im not forcing you if its not. Hehe :)

thanks for reading ;))

PS: Baka gawan ko ng part two :))