Anlatilamayanlar ×

2.

Aslında hiç bir şeyi tam olarak kavrayamadim.Hala tam bir paradoksun içindeyim. Kendimi hissedemiyorum. Her yerimde acı hissediyorum.Yapamiyorun artık. Dayanacak gücüm kalmadı. İnancım kaldı bir tek.Guzel bir şeylerin olacağına inanıyorum ben.Olacak .Sonunda kendimi çekip çıkaracağım buradan.Unutmaya çalışıyorum .Ama şuna karar verdim.Bir insan bir insanı unutur.Onunla yaşadığı şeyleri unutamaz.Onun yüzünden çektiği acıları unutamaz.Ve bu insana ızdırap vermeye başlar zamanla.
Ne yapacağımi bilmiyorum şimdi. Uçurumun kenarında değilim artık. Çoktan kendimi bıraktım.Kendime zarar vermek istiyorum.Kendimi öldürmek istiyorum .Ama bunların bende sadece birkaç yara izi bırakacağıni da biliyorum .Sadece ömrüm boyunca orda kalacak birkaç yara izi .Ona her baktığımda eskileri hatirlayacagimi biliyorum.
Yolda bir insanı durdurup ona tüm gerçekleri haykırmak istiyorum .Yapması gerekenleri ona bağırarak söylemek istiyorum .Çünkü bazen cidden çok geç olur.Her şey için .Her şeyi zamanında yapmalıyız bu yüzden .Zaman geçiyor insanlar değişiyor.Hala şansınız varsa gidip tüm gerçekleri söyleyin .
Kalbinizi dinlemeyin .Sizi uzmekten başka bir şey yapmaz.Duygulu olmayın pek.Her şey için üzülmeyin .İnanın böylesi daha iyi.Ve en önemlisi kimseyi uğruna ölecek kadar sevmeyin.
Okumaya devam edin .Pişman olmazsınız .😟