E★-- 1--★E

16 0 0
                                    

Multide Ayza var
Karan
Çıkmaz bir sokakta sıkışıp kaldım.
Çıkamıyorum bu işin içinden kimseye anlatamıyorumda bir yandan sevdiğim geleceğimi onunla hayal ettiğim kadın , diğer yanda ise eski sevgilim olan ve onunla sadece kanser olduğu için ve benden ayrıldıktan sonra olduğu için vicdan muhasebesi yapıp onunlada görüştüğüm kadın.
Telefonumun sesiyle daldığım düşüncelerden ayıldım.
Ekranda Ay yüzlüm yazını görünce bir an açmamayı düşünsemde onun sesini duyabileceğim düşüncesi daha ağır bastı.
" Ay yüzlüm" dedim oda hiç beklemeden "kahramanım" dedi ardından da" seni çok özledim" diye fısıldadı. Bir aydır America da tercümanlık için ingilizce kursu alıyordu. " Ayzam bende seni çok özledim" dedim gözümden bir kaç damla yaş akmaya başlamıştı bile ailemin ölümünde bile ağlamayan ben mi ağlıyordum. "Adamım merak etme bir hafta sonra ordayım" dedi sesinde sevinç nidaları tepişirken.
"Çok sevindim kokunu unutmak üzereydim"dedim bir yandanda göz yaşalarımı silerken
" Canım ben kapatıyorum sanırım zil çaldı. " dedim sonrada " Sana olan aşkımdan  bir an olsun şüphe etme ay yüzlüm" deyip onun cevap vermesini beklemeden kapattım.
Kendimi okadar pislik, şerefsiz hissediyorum ki o kıza onu sevmediğimi söylesem durumu daha da kötüye gidecek. Aklım Suna derken Kalbim ve bütün bedenim Ay yüzlüm diyor.
Beni yine uyandıran mesaj sesim oluyor " Hayatım ben hazırım seni bekliyorum" demiş Suna. Oyalanmadan araba anahtarlarını alıp evden çıkıyorum .
Evlerinin önüne geldiğimde beklemeden oda  ön koltuğa yerleşiyor ve yanağıma bir buse kondurup gülümsüyor.
"Hayatım yüzün solgun görünüyor" diyor.
"Ama benim sana daha güzel bir haberim var kardeşim dönüyor sonunda , hemen geldiği gibi seni onunla tanıştıracağım."
Fısıltı halinde tamam diyebiliyorum sadece .
Ayza
Gözlerimi açtığımda ders çalışırken uyuya kaldığımı farkettim. Her yerim tutulmuştu. Telefonuma baktım Karan aramamış tam bir gündür beni aramıyor sormuyordu. Bende inatçılık yapıp aramamıştım onu daynamayıp numarasını tuşladım.
Bir kadın aradığınız aboneye ulaşılamıyor bla bla bla.
Bişeymi oldu diye geçirdim içimden sesi de bir tuhaftı son aramamda. Oysa ki ona yarın sürpriz yapıcaktım.
Arama kaydından ablamı tuşladım zor zamanlar geçiriyordu boşlamıştım da onu.
"Ablam " dedim.
"Ayza sesini özlemişim sana anlatmam gereken okadar çok şey varki ne zaman dönüyosun?"
"Abla sakin ol yarına aldım biletimi geliyorum."
"Ah akşama ararım seni şu an onun yanındayım ve bir ip ucu veriyim sanırım bu sefer evlenicez" deyip alel acele kapattı.
Ben tekrar ve tekrar Karanı aradım ama hala ulaşılamıyordu. Ev arkadaşı Muratıda armıştım evden ayrıldığını sötlemişti. İyice paniklemiştim artık .
En son ne demişti ? Sana olan aşkımdan bir an olsun şüphe etme bu neydi şimdi?
Terkmi edilmiştim yani Ben ona sürpriz yapmaya hazırlanıyorken o beni terk mi etmişti.
Olamaz!!
Karan
"Abi kızın sesi çok kötü geldi evden ayrıldı deyince keşke sen kendin konuşsaydın."
Kim bilir ne haldedir şimdi Işıldayan yüzünü karanlık gölgeler mi kaplamıştır.
Kendime birkez daha beddua okudum o bunu haketmiyordu.
Ben Sunayla sevgiliydim o zamanlar ama ilişkimiz sallantıdaydı. Sonra ilk kez beni hiç hissetmediğim duygulara boğan biri çıktı karşıma Ayzam cafede çalışıyordu. Her gün çıkışına gidip onu izledim bir kaç hafta sonra onunla görüşmeye başlafım sanki Yeni bir Karan olmuştum daga samimi daha mutlu daha sevecen daha daha...
Sonra Ayzaylada sevgili oldum bu sırada Sunayla bir ayrılık konuşması yaptım. Bir kaç ay sonra annesi beni aradı . Kanser olduğunu ve ben olmadan tedavi olmayacağını söylüyormuş. Ayza Amarica' ya gittikten sonra her gün onun yanındaydım böylece onada umut vermiş oldum. Evleniceğimizi söyleyip duruyordu . Sesimi çıkaramıyordum çünkü benim yüzümden hayatını kaybedebilirdi.
"Karan saçmalıyorsun o kız senin yüzünden kanser falan olamaz aşkının peşinden git. Sen Sunayı sevmiyorsun ki .
Kendine bunu yapmamalısın abi."dedi Murat . "Biliyor musun ? Suna bugün bana seçtiği gelinliği gösterdi. Ağzımı açamadım ben sadece iyi hissetmen için yanındayım diyemedim" deyip önümdeki cam masaya yumruk vurmamla soğuk kan damlaları bir bir yere dökülmeye başladı.
"Karan! Karan! İyimisin abi ne yapıyorsun sen ya dur ben bir pamuk felan getiriyim" deyip mutfağa girdi.
"Benim kalbimdeki kanamalarıda pamukla temizleye bilecekmisin Murat?"
diyebildim sadece

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 27, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ESMERİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin