A TAKIMI

1.bölüm

Kalabalık koridorlar, dersten yeni çıkan öğrenciler, kampüs'ün dışına çıkarken şakalaşan kızlar tam bir üniversite ortamıydı, ben ise koca okul duvarlarına sıkışmış bir beden.

Üniversite başlayalı daha 3 ay olmasına rağmen doğru düzgün arkadaşım yoktu, zaten ne zaman gerçekten bir arkadaşa sahip olduğumu hatırlamıyordum, kısa süreli yada kendimi bildim bileli tanıştıklarım hariç. Hayatım boyunca inek damgası yemiş biri oldum hep, o yüzden pek samimi arkadaşım olduğu söylenemez, ben böyleyim ve halimden memnunum.

"Hadi be! Ne naz yaptın kızım ver artık notları."
Ah onlar mı? Benden ders notlarımı isteyip duran derslerle uzaktan yakından alakaları olmayan, üniversiteye gelişlerinin tek nedeni eğlenmek olan okulun aylak gezenti grubu.

"Konuşsana, dilini mi yuttun?"
Beni iyice duvara sıkıştırmışlardı, karşımda grubun iri yarı çocuğu yiyecekmiş gibi bakıyordu ve ben bundan çok rahatsız olmaya başlamıştım.

"Şeyy....Bennn..."

"Aaahh yeter be!"
Bu sefer grubun başı olduğunu tahmin ettiğim kız iri yarı çocuğu kenara çekip ellerini beline koydu, bana öyle bir bakış attı ki az sonra şuracıkta  parçalara ayıracak gibiydi. "Seninle mi uğraşacağız biz kızım, ver şunları."

Birden elimdekileri çekiştirmeye başladı, karşı atak olarak bende bırakmıyordum, bütün elimdeki kağıtlar havada süzülüp yerle buluşmaya başladıklarında hepsini toplamak için eğildim, grup gülüşerek uzaklaştılar. Ssessiz biri olmak her zaman iyi sonuçlar doğurmayabiliyor, benim gibi aciz duruma düşebiliyorsunuz işte.

"Yardım edebilir miyim?" Gözlerimi yerdeki kağıtlardan ayırıp, 'evet' cevabımı beklemeden bana yardım eden çocuğa çevirdim, o da gülümseyerek bana bakıyordu, yemyeşil gözleri vardı ve gayet de hoş birine banziyordu.

"Gerek yok ben halledebilirim."
Dememe rağmen bana aldırmadan toplamaya devam etti.

"O gruptan hoşlanmıyorum sana sataşmaları çok saçma, onlara bu hakkı vermemelisin."
Kağıtlarımı toplayıp yerden kalktı, gözleri yeniden beni bulduğunda gülümsüyordu.

"Ben vermiyorum zaten, sadece konuşmak konusunda biraz beceriksizim."
Notlarım hala ondaydı, üstteki defterime birşeyler yazdıktan sonra bana geri verdi.

"Başkalarına karşı bu kadar sessiz durman yanlış anlaşılmana neden oluyor, kendini ezdirme."
Dediği gibi 2 parmağını alnına vurup gitt, selamlama şekline güldüğümde o da gülerek karşılık verdi.

Koridoru aşıp diğer kata çıktım, ders sanat tarihiydi. Daha çocukluk aşkım olan resim tutkumu eğitimime taşımak ortaokuldaki resim öğretmenimin sayesinde başlamıştı, şimdi bende resim öğretmenliği okuyorum ve bende tıpkı öğretmenim gibi yetenekli öğrencileri eğitip hayallerine yön vermek istiyorum.

Dersimin olduğu sınıfa girdim kendime boş bir yer bulduğum gibi kuruldum, sınıf neredeyse doluydu. Kitaplarımı masaya koyarken bana yardım eden çocuğun defterime ne yazdığını merak etmeye başladım, gözleri çok güzeldi, renkli gözlülere olan aşırı takıntımı yok sayarak hemen yazdığı defterimi bulup notu yazdığı sayfayı açtım.

''tekrar yardıma ihtiyacın olursa ya da ne zaman görüşmek istersen bir telefon uzağında olacağım gamzeli kız 0537******* -Sercan

Defterime numarasını bırakmış ve çok az insanın fark ettiği sol yanağımdaki küçük gamzeyi fark etmişti, istemsizce gülerken hocanın derse girmesiyle anlatacağı konuya odaklandım.

***

"Feyzo!"

"Lan ben sana böyle seslenme demedim mi?" Fatih yatağında doğrulurken mehmet çalışma masasının oradaki sandalyenin tersine oturdu.