Hayat zorluklarla başa çıkmaktır.İşte bende bu sabah zorluklarla kalktım. Aynanın karşına geçtim gitgide kilo veriyordum. Bu beni mutlu etti cidden. Kalktım giyindim karnenin son günüydü. Ve bende artık liseye gitme yolunda ilerliyordum. Evet bende her genç gibi saçma salak TEOG sınavına girdim ve 410 puan almayı başardım. Bence kötü değildi.Ve karnemi almaya gitmek için 476(izmirliler bilir😂😂) no lu otobüse bindim. Lanet 476 yine her zaman ki gibi beni bekletti. Bi 30 dakika bekledikten sonra geldi ve otobüse bindim. Ah yine oradaydı benimki. Benimki dediğime bakmayın aslında yaşlı bir amca kendileri. Her otobüse bindiğimde hep en arkada oturmayı tercih edeen benim ex aşkım olan amca. Her otobüse bindiğimde bu amcanın yanına oturur ona bütün geçen günümü anlatırdım o bana akıl verir ,sonra o bana gününü anlatır ve ben ona hep tartıştıği tontiş mi tontiş bir teyze yani benim ex aşkımın karısı hakkında ona nasıl davranması gerektiğini anlatırdım. İkinci durakta binip,son durakta indiğim için sorun yoktu rahattım. Amcanın yanına gidip boş yere oturdum. Amca nasılsın ?
-Pek iyi değilim kızım, dedi üzğün bir şekilde.
-Ne oldu amcacım dedim meraklı bir yüz ifadesiyle. Amca ise bana:
-Sana hep anlattığım teyzen var dı ya hani hani benim eşim o vefat etti dedi. Sanki içimde bişeyler koptuğunu hissettim. Çok üzülmüştüm amca için. Sonra amca bana:
-Kızım üzülme hayat hem mutluluk hem üzüntüyle bulanıktır. Elbet gelir birgün sanada bulaştırır dedi. Ve sonra yol boyunca hiç konuşmadık. Hem bir yandan amcanın dediklerini düşünüyordum hemde neyse i§e boşverin ya..
