papatya

59 18 1
                                    

Bir papatyaya benziyordu o hiç bilmediğim kokun.
Bir menekşe gibiydi belkide o gülüşün.
Ve bir gül gibiydi sanki yürüyüşün.
Satırlar gibi miydi sahi seni sevişlerim ?
Peki ya öpseydim seni yanaklarından , sever miydin sende?
Bak gökyüzüne insanların acılarıyla , üzüntüleriyle , kalp kırıklıkları ile dolu .
Her ölüm , her ayrılık , her sevda ve her insan bir hüzün barındırır.
Kabul et sende sevdin beni , ben hiç aklımdan çıkarmazken seni.
Duymak istemezsin belki ama yine söylemek istiyorum !
Seni çok seviyorum ciğerimin köşesi !

"Kalbimde Kalanlar  " -Umut Serisi 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin