"Bak Hale ! Sana şimdiden söylüyorum! Eğer Ekin denen o zübbeden ayrılmazsan bütün kredi kartların iptal !"
"Baba! Ekin-zübbe-falan-değil"
Dedim her bir kelimeye baskı uygulayarak.
"Ayrıca Ekin ve ben birbirimizi seviyoruz ve yakında EVLENİYORUZ! Annem ve sen bunu kabullensen iyi olur."
Cümlemi bitirmemle yüzüme gelen tokat bir oldu.
Evet. Öz babam 'KEREM KAYAHAN' bana -ilk defa- tokat atmıştı.
" Ne dedin sen ? Birdaha söyle hadi ! "
" Peki, söylerim. Iyi dinleyin o halde.
Ekin ve ben - birbirimizi ' seviyoruz. - ve EVLENICE-... "
İkinci tokatım inmişti yüzüme. Üstelik daha cümlemi tamamlayamadan.
''Derhal Ekin'den ayrılıyorsun! Seni Emir'le evlendiriyorum."
Diyip bir süre duraksadı önce. Daha sonra eline telefonuna alıp kulağına götürdü.
"Alo. Nasılsın Selim ?"
".........."
"Sağol canım bende iyiyim."
"............"
" SENİ HAYIRLI BİR İŞ İÇİN RAHATSIZ EDIYORUM BU SAATTE..."
Dedi bana bakarak
".............."
" Evet. Eminim Hale' de çok sevinicektir. O da zaten merakla bekliyordu kararımızı."
".............."
"Aynen öyle. Böylesi her ikisi içinde daha hayırlı olacaktır eminim"
".............."
"Elbette. Bu akşam uygundur."
".............."
" Bu akşam saat 20:00' da bizdesiniz o zaman."
".............."
"Peki. Sanada iyi akşamlar. Akşama görüşürüz..."
"Sudeeeee"
....
"Suude ! "
" Efendim hayatım ? "
" Bu akşam Selim'ler gelecekler. "
" Aa aaa Selim madem öyle bir planınız vardı neden daha erken haber vermediniz ? Akşama nasıl hazırlatıcam şimdi ben onca şeyi ? "
"Sakin ol iki dakika."
" Yaa tabiki. Senin için kolay. N'apıcam şimdi ben akşama ? Hey Allah'ım yaa!... Eğer eksik birşey olsun Meltem bütün dünyaya yayacaktır ^Koskoca Sude Kayahan' ın evinde güzel ağarlanamadık^ diye. Ayyy n'aparım ben o zaman ? Vakıfta anlatmadık insan bırakmaz ki ! Sonra gelsele-..."
