You're the reason why!

Chapter 1

Quesha's POV

My name is Aque Sha Medrina, 17 years old 4rth year high school, isang simpleng babae, boyish kung manamit, I prefer to use mens shirts, a lousy one. I love singing and playing guitar but unfortunately I don't have enough money to buy one, kaya pumupuslit lang ako sa Music Room sa school.

Hindi naman kami mayaman pero hindi rin kami mahirap, may sarili kaming bahay kaya yung binabayadan lang naming ay ang ilaw, tubig at ang pang-araw-araw naming kailangan. Sa pag-aaral ko naman, scholar ako kaya wala akong pinoproblema, ang pamasahe lang at pagkain ang kailangan ko an the rest ang school na ang bahala.

"Ma, alis na po ako" sabi ko pagkalabas ko ng kwarto

"sandali nga muna Quesha, taliin mo nga yang buhok" sabi ni mama.

Dalawa lang kami sa bahay, ewan ko kung nasaan ang papa ko lagi kasing iniiwasan ni mommy pag napag-uusapan namin siya, kaya di ko nalang tinatanong kahit gustong gusto ko

. Nakakainis kasi ehhh, gusto ko kasing mag pa straight ng buhok kaya pinastraight ko last month, medyo wavy kasi yung buhok, pero yung Hair Relax lang mas mura di ko kasi afford yung rebond ata yun. Mahaba siya na black. No more eklabo!

Maganda yung kinalabasan.... Sa una, pero dirin tumagal, lumubo na yung buhok ko sa bandang ulo at mas makapal na yung buhok ko tingnan, sayang yung 250 ko, whahah pinag ipunan ko yun.. dry,frizzy and dull na yung hair ko kaya laging tinatali ko na lang yung buhok ko, baka maka pag kamalan pa akong aswang.

"kumain ka muna, maaaga pa naman"

Napatingin ako sa mesa, wahhh my favorite. Piniritong Isdang minarinate sa suka at tuyo na linagyan ng paminta at bawang pagkatapos binilad heheh. Umupo na ako at kumain. Di ko to palalagpasin, kain lang ako ng kain, durudiretso na wala ng nguya-nguya

"Oi, hina-hinay ka naman,baka mabulunan ka tapos nagkataong naputulan tayo ng tubig, edi wala kang maiinom tapos mamamatay ka. Hinay hinay ka nga quesha" sabi ni Mama, may pag ka OA mama ko

"ABhuu ackk" bigla akong na bilaokan sa pinagsasabi ng mama ko

" anak, mamamatay ka na ba? wag muna, di ko pa kaya, sabi ko kasi sayo, hinay hinay lang, ano yang tinuturo mo? May nakikita ka bang anghel.. huhuhu waaaaahhh anak wag ka munang mamatay, bombero bombero" aist ,may pagka baliw rin tong nanay ko. Tumayo na ako at inabot ang tubig na nakalagay sa baso. Grabe, kala ko mamamatay na ako.

"Mama, naman, bat di mo man lang inabot yung tubig, bakit bombero sinisigaw niyo. ." Sabi ko sa kanya

AMBULANSYA dapat -.-

"Heheheh sorry anak, nabigla lang ako .PEACE" sabi niya habang naka peace sign. tapos ngi-ngiti ngiti. Baka nababaliw na nanay ko, joke

Kahit ganyan yan, mahal na mahal ko yan. Pagkatapos kong kumain, naghanda na rin ako

"Sige po alis na ako, bye po" tumango lang si mama,inayos ko muna salamin na kay laki at nag madali na akong lumabas at papuntang school gamit ang bike ko, di naman siya malayo.

Quin Ale Academy (pronounce: Kin Ale) isang elite school, tumatanggap lang sila ng ten scholar every year and I'm lucky kasi isa ako sa nakapasok, kaya lagi kong minimaintain yung grades ko.We don't have uniform, pero pag may different occasion kung ano ang theme ng okasyon na yun, kailangan mag mamatch yung isusuot mo. Mas magastos siya pero paraparaan lang siya pero sa mga Scholar may pinapahiram na mga susuotin kaya lang marami ng nakagamit.

Most of the student here are matured and look sophisticated, makapal ang makeup kung titingnan mo sila parang 19 above na ang age. Marami ditong mayaman, at mayroon ring nagpapanggap mayaman, pinipilit maging mayaman, at sinisikap maging mayaman. Maarte at nag-iinarte

Nang makarating na ako sa school, pinarada ko yung bike ko sa parking lot at kinanado.

Dali-dali akong tumakbong pumuntang classroom, at umupo ako wala parin kasi yung guro naming, sakto namang pag upo ko sa dulo, ang pagdating ni Daileen.

"aga natin ngayon ahh " sabi ni Daileen habang paupo sa tabi ko. Yan si Daileen Abigan, ahhm pano ko ba sasabihin, uto-uto siya madali kasing maniwala sa bagay na obvious namang di dapat paniwalaan, mabait, nag-iisa kong kaibigan, laging game sa anong bahay at matapang lalo na sa awayan. Pareho kaming scholar.

"parang naming sinasabi mong lagi akong late, tss" sabi ko sa kanya

"best, tanong lang. masakit bang mag patanggal ng ngipin"?

"Actually, I don't. pero sabi nila di naman daw kasi may anesthesia.. bakit magpapagabot ka? Wala ka naman sirang ngipin ah!"

" may narinig kasi usapan ng mga pinsan ko, pag tinanggal ngipin ko makakasama daw yung mata, kung ang nasa taas yung patatanggalin, kasi naka connect yung ngipin sa mata.. whahaha best natatakot ako baka matanggal mata ko kung sakali" O.O? huh, paanong ??

"naniwala ka naman"

"oo syempre, kahit seven years old yung pinsan kung yun parang sigurado talaga siya sa sinasabi niya. First Honor din yun baka totoo" -.-! naniwala talaga ang lokaloka

Ayun nag-usap nalang kami ng mga walang kwentang bagay.. hanggang sa

"NANDYAN na sila"

-------------------------------------- 

For those who read it already, may iniba ako konti lang naman. So yun! 

COMMENT AND VOTE = UPDATE!