Kill Me , Heal Me

(1.Bölüm)Hayat*Baekhyun *

Gerçekten canım burada artık çok sıkılıyordu. Ölmek istiyorum, Zaten bunun için buradaydım o şerefsiz jongin beni bırakmasaydı bunların hiç biri olmayacaktı bana giderken tekrar döneceğim diye fısıldamıştı kulağıma 4 yıldır onu bu lanet olası Tımarhanede onu bekliyorum...kapana kısıldım ve kimsede beni buradan kurtarmak icin bir nefes bile almıyor...Benim hiç kimsem yok !!! Yavaş yavaş doktorum Lee hong un ayak seslerini duyuyordum iyice gerilmeye başladım çünkü bir planım vardı ve heyecanımı tüm vücudumda hissediyordum doktor olacak bozuntu içeri girdi iğneyi tam sokuyordu ki...

Yazmayacaktım ama meraklanırsınız diye yazdım,

İğneyi tam sokuyordu ki onu yanima çektim ,Gözlerimiz hizalandı o bana aşıktı zaten o belliydi. 4 yıldan beri peşimi bırakmıyordu, Ve hep beni o lanet odadan temiz ve parlak güneşi görmem için uğraşıyordu . Niye böyle saçma sapan uğraşıyordu aşk diye birşey yoktu emindim buna hayatımda hiç aşık olmamıştım... Hastanenin müdürü bir anda içeri dalmıştı ki bizide gördü öksürürmüş gibi yaptı ,ve Lee hong a bir kağıt verdi .Sadece izin kağıdı yazısını görebildim, Biranda bana sarıldı ve sonunda "kurtuldun" diyerek ağlamaya başladı.Hiç olmasa bile birinin benle ilgilenmesi hoşuma gitmişti, Çünkü jonginden başka benim ile kimse ilgilenmemisti ve onu yıllardır görememek de başka bir konu tabi, Ona saldırı düzenleyip bu hastaneden kurtulmayı planlıyordum, fakat buda olur hem zorlanmam.Zaten saat gecenin 23 üydü hemen eşyalarımı toplayıp eve gitmemi sabah tekrar gelmemi istedi bende kabul ettim.Eşyalarımı topladım tam çıkıyordum, Peşinden de Lee Hong geldi beni arabayla evime bırakmak istediğini söyledi. Yürümeyi tercih ederdim ama arabada nefes alırdım bari.Zaten evimin adresini biliyordu, Sonuçta ben onun hastasıyım...Kapîdan içeri girdim ve hemen ses kasmaya başlamıştım, İçeride biri vardı bıçağımı aldîm ve salona doğru ilerledim .Gizliden baktığımda biri karanlıkta koltukta bacak bacak üstüne atmış oturuyordu, Ve Kai ile benim lunaparkta çekilmiş olan o fotoğrafa bakıyordu ,Koşa koşa yanina gittim ve bıçağı dogrultum osa hemen elimi tuttu ve beni kendisine çekti . Yüzünü gördüğümde gözlerimin dolmasına engel olamadım o jongindi ve beni burada bekliyordu. Kim bilir kaç saatir bekliyordu. Evim Han nehrine çok yakındı jonginden uzaklaştım şaşkın ve üzgün bir tavırla bans bakıyordu arkama hiç bakmadan kosuyordum... Han nehrine vardığımda kainin arkamdan koşmadığını fark etmişti bu benu üzdü. Bu kadar değerim varmış gözünde.Korkuluklara çıktım ve çığlık atmaya başladım başladım belimede bir el hissettiğim an tiksindim ilk defa biri göğüs altıma dokunuyordu hemde beni öldürmek için değil kurtarmak için...Yere düştüğümde garip bir şey hissettim özel bölgesinde oturuyordum amen tanrom didim...Ayağa kalktım ve yüzünde baktım waooww gerçekten yakışıklıydı Baekhyun bunu beğendi 👍.Boyu çok uzundu benim boyumu bir duvar gibi geçiyordu. Kafasına baktım kanıyordu ve bayılmıştı ne yapmam gerektiğini düşündüm onu omzuma aldım.Hem çok ağırdı gerçekten hemde sanki fare nin üstüne bir zürafa çıkmış gibi...Evi gözüme kestirdigimde arkamdan soluk sesi gelmeye başladı jongin gözlerini kocaman açmış bana bakıyordu."Baekhyun:Ne duruyorsun yardım etsene!!!" "Jongin:P-ppeki ama bu kim" "Baekhyun:Kapa çeneni ve yardım et". İçeri girdik onu odama götürdüm bir bez ve pasuman aldım. Kafasına pasumanını yaptım bezide koydum kafasına ohh miss...Üstünü örttüm ve yere kendim için yatak hazırladım Jongin odaya geldi "Benimle yatsana" diye söylendi ben onu asla kolay kolay affetmem...Yere yattım ve uyuya kaldım