Hi. ako ng pala si John Sidric Lanutan, 19 years old, single, mahilig magbasketball at may trabaho.
May sasabihin ako sa inyo.
"Maniniwal ka pa bang babalikan ka niya? O maniniwala ka nalang na di talaga kayo para sa isa't isa?"
Sa term palang na yan masakit na diba? Mahirap tanggapin pero kailangan tanggapin kahit mahal na mahal mo yung tao.
Sabi nga "Stay close, Stay warm, Stay here. Oh please i want you, i need you. Just tell me you won't for heaven sake, will you just tell me? I'm not the best at waiting but i'll give it all i've got. Knowing that you're gone, isn't as PAINFUL as wondering if you'll ever come back. Sometimes, LOVE IS NOT ENOUGH and somethings we never meant to be; you just have to accept itand learn to go.
I gave you my HEART. I gave you my soul. I gave you everything. Now its time to let go.
Ako kasi yung tipo ng tao na sobra magmahal, sobra gumawa ng effort, sobra gumawa ng ikakasaya ng taong mahal nya, pero dahil lang sa isang pagkakamali na nagawa ko nagbago ang lahat.
Ako kasi yung tao na mataas ang pride, sarili lang iniisip, selfish ako sa mga bagay na ikakasaya ko. Pero kahit ganon pa man pinagsisihan ko lahat ng pagkakamali ko, pinagsisihan ko lahat ng nagawa ko, pinagsisihan ko lahat yung mga bagay na ikinasama ng relasyon namin.
Ako din kasi yung lalaking walang kwentang tao, gago akong tao, pinaka gago na nakilala, ako YUNG TAONG KARAPATDAPAT LANG IWAN KASE WALA akong ka kwenta. Ako yung taong natabunan yung utak ng kalibugan , ako yung taong napakasama ng ugali. Sorry sa word pero totoo. 😊
Alam mo yung masakit ? Yung masakit pa sa magbiro ang tadhana. Masakit kasi wala na kami, masakit kasi wala na yung taong nagpapasaya saakin, yung taong bumubuo ng araw ko, yung taong napapangiti ako araw-araw, yung taong nagpapalakas ng loob ko at yung taong nagbigay ng halaga sa buhay ko.
Akala ko nung una sya na nga, akala ko nung una kami na ang magsasama hanggang sa huli, akala ko nung una ok kami. Pero dumating sa puntong away dito, away duon, salita dito, salita duon.
Alam mo nakakamiss din mahalin yung taong mahal na mahal mo, minahal mo, at mamahalin mo pa ng sobra. pero ang hirap magpretend na masaya ka sa nangyari sa inyo, ang daming nagsasabi saakin na "bakit ka nakatulala?", "ang lalim naman ata ng iniisip mo?", "ok lang yan", pero ang natatanging nasasabi ko lang wala "inaantok lang ako" "puyat ako kagabi", "walang nangyari". Ang hirap itago diba kasi sa mata mo palang nakikita na nila ang kalungkutan, sakit, hinagpis nanararamdaman mo. Feeling ko nga unti unti ng nilalason ng kalungkutan buong katawan ko nanghihina, lantang gulay, basta hindi ko maipaliwanag. Sobrang durog ang puso ko nung sinabi nyang
" Hindi naman ako nagsisisi na naging tayo. Kasi sumaya din naman ako sayo. Pero hanggang dito na lang tayo eh. Kaya salamat na lang sa lahat. Masaya ko kasi naayos natin kahit papano yung paghihiwalay natin. Yun na lang siguro magagawa natin ngayon."
Marami pa akong message nya na sobra akong nasaktan.
Siguro nga hanggang dito nalang kami masakit man pero kailangan na nating tanggapin na walana talaga.
Huling huli na to na sasabihin ko sayo
BABY/BABI MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL KITA, I LOVE YOU, AT MISS NA MISS NA KITA SOBRA. PATAWARIN MO SANA AKO KUNG ANO MAN ANG NAGAWA KO/SAYO.
Hanggang dito nalang sa susunod nalang. Sa muling pagtatagpo ng tadhana nating dalawa. Masakit, makirot, nakakalungkot, nakakaiyak, nakakapanghina, pero IT'S OVER.
Happy 7th ex monthsarry saatin bukas.
I WILL KEEP YOU WITH ME FOREVER.
STAY WITH ME..
