Uykunun esareti bütün esaretlerden daha kuvvetlidir. Ve uykum geldiğini hissediyorum, senin dizlerinde uyumanı dünyanın en tehlikeli eylemi olduğunu bile bile uyuyacağım sanırım..."uyu sevgilim, sessizce uyu. Nefesinin sıcaklığıyla gecenin ısındığını hisset. Bu büyü değil korkma. Normal insanlar buna güven diyorlar. Bana güven ve derin bir istirahate çekil. Yaralanan ruhunu onar, ona zihninde hikayeler anlat. İçinde ben olsun, sen olsun. Ona daha güzel bir dünyayı anlat, korkma bu da büyü değil. Normal insanlar buna hayal kurmak diyorlar. Çok garip değil mi sevgilim yalan söyleyene güvenmiyorlar ama hayal kurarak kendilerine sürekli yalan söylüyorlar. Belki de yalan değildir, ikimizin aynı çerçevede olduğu bir resim belki de yalan değildir...". Uyumuştum ama aslında uyanıktım sesinin yumuşak tonu bedenimin her bir taneciğinde titreşerek yayılıyordu. Yalan gerçeğe, yanlış doğruya karışmıştı bile çoktan. Kuşlar Prens ile Cadı'nın şarkısını şakıyorlardı. Biliyorum ben uyanana dek yanımda kalmayacak. Bir ölüm gibi habersiz bir şekilde olacak gidişi, öyle bir gidecek ki; bilsemde gideceğini ölümü bildiğim gibi, ruhum bedenimden ayrılır gibi geldiği gibi gidecek. Uykunun esaretinde olmaktan nefret ediyorum. Zamanı gelmeden esaret bitmiyor, ve o giderken zamanı hiç gelmeyecekmiş gibi oluyor. Sevgilim, sevgili Elissendram gitme ne olur biraz daha kal, şayet bana düşüncelerimi duyacak kadar karışmışsan biraz daha kal. " Yapamam sevgilim. Kalamam, kalırsam bir daha dönüşüm olmaz. Kalmak gitmekten daha az hayırlı benim için. Güneşin doğuşu hem beni hem de seni yakacak, biliyorum. Ardından yürüyen bir ölüden farksız olacağız ikimizde. Kınını kaybetmiş kılıç gibi, duvarsız bir kale gibi olacağız o kadar kolay zarar görebilir o kadar kolay düşebilir olacağız. Fakat hoşçakal sevgili Yoras, hoşça kal ki geri döndüğümde bıraktığım aşığa aşina olabileyim... Hoşçakal sevgilim." Yine o yakıcı sıcaklığı hissediyorum. İçimde bir volkan parlıyor lakin hiçbir çarem yok uyku daha da bizi esir etmeden aşkımızı bu uyuyan diyardan sürelim en uzak köşelere. Şarkımızı söyleyelim onlara "... Yoras'ın sevgisiydi Elissendra'ya güç veren, Elissendra'nın gücüydü Yoras'a hayat pınarından içiren. Biri olmadan öbürü yarım kalırdı, onlar ayrılamazdı..."
