Το Πεπρωμένο, Ο Ερωτας Και Ο Πατέρας

Η αρχή του έρωτα

Μία νέα χρονιά αρχίζει και η  Λυδία μπαίνει στην πρώτη γυμνασίου. Γίνεται έφηβη πια. Είναι μια κοπέλα, πολύ αγαπητή απο ολους μικρούς, μεγάλους. Την πρώτη μέρα του σχολικού έτους η Λυδία γνωρίζει ένα παιδι που είχε ακούσει πολλά γι αυτόν, τον Άγγελο, ο οποίος είναι ενα πολύ πληγωμένο παιδι, αφότου δεν έχει γονείς και ζει με την γιαγιά του.
     Ο Αγγελος δεν ξέρει τι είναι αγάπη, δεν ξέρει τι είναι σεβασμός, ξέρει τι είναι πόνος, μίσος, έχθρα, αυτό τον κάνει να πληγώνει πολλους ανθρώπους, την γιαγιά του, τους φιλους του, τους καθηγητές του και καθώς μεγάλωναν μέσα τους σιγά σιγά άρχιζε να δημιουργητε ένας έρωτας. Ο Αγγελος πρώτη φορά νιώθει ερωτευμένος, πρωτη φορά νιώθει πως είναι να είσαι σημαντικός για κάποιον.
     Η Λυδία λοιπον μια μέρα κάλεσε τον Άγγελο σπίτι της, να τον γνωρίσει στην οικογένεια της ως φιλο της, θέλοντας να του δειξει πως είναι να αγαπάμε κάποιον πραγματικά και να κάνουμε τα παντα γι αυτον. Ο Άγγελος ηταν για πρώτη φορά ευγενικός, η Λυδία του έμαθε να έχει τρόπους, του έμαθε να σέβεται τους μεγαλύτερους, αλλά και τους συνομήλικούς του.
     Για πρώτη φορά η γιαγιά του ένιωθε περήφανη για εκείνος αλλά και αυτός για τον εαυτο του, αφού μέχρι και τάμα στην Παναγία έκανε. Ευγνωμονούσε τον θεό που χάρισε στον γιο της μια τέτοια κοπελα, οι καθηγητές πολλές φορές την σταματούσαν και της έλεγαν
- Βρε Λυδία μου μάγια του έχεις κάνει; Δεν είναι ο Άγγελος που ξέραμε αυτός.
Και εκείνη απαντούσε
- Ποτε δεν δώσατε την ευκαιρία στον Άγγελο να σας δειξει αυτό που είναι γι αυτό σας φαίνεται παράξενος τώρα.
Όλα αυτά θυμόντουσαν εν άγνοια των γονέων της Λυδίας. Γενικά η Λυδία ηταν πολύ κλειστός άνθρωπος, δεν μιλούσε πολύ με την οικογένεια της, σχεδόν καθόλου.