Bütün büyük devrimler silinsin nazarından Ben kendimi devirip sana tutunuyorum. Saklayıp suretimi hüznün intizarından Kirpiğinin döndüğü yana tutunuyorum.
Bıraktım, çöller yine beni Kays diye ansın Şehirler alev alsın, kül olana dek yansın Geceler sükûtunun yankısından utansın Ben senin ufkundaki tana tutunuyorum.
Varsın bütün âşıklar ilkbahara özensin Varsın vuslatımıza "gecikmiş bahar" densin Bil diye söylüyorum; suyum sen, aşım sensin Varlığınla var olmuş "nan"a tutunuyorum.
Nefesim nefesinden haber bekliyor gibi Olmadığın adreste kalmam artık zor gibi. Ellerin ellerimi kavururken kor gibi Damarlarımda akan kana tutunuyorum.
Çünkü sensiz kâinat yalnızca bir daire Bazı cümleler devrik bazısı vesaire Bu yüzden tüm harfleri terk edip bir şaire Dudağında doğduğum ana tutunuyorum.
Gözbebeğin olmuşken ruhumun Arasat'ı Birkaç sonbahar daha erteleyip hasatı Kuşanıp iki yanı sevda kokan pusatı Alnıma nakşettiğin şana tutunuyorum.
Kim nereyi kendine bilirse bilsin Cehennem neresiyse sen orada değilsin Eğilsin sırça köşkler, karşımızda eğilsin Seninle kalacağım hana tutunuyorum.
Bütün yolculukların başladığı adres, sen Güllerin zemheriyi taşladığı adres, sen Sen işte, sevdaların kışladığı adres, sen Canıma can verecek cana tutunuyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
