Mardin'in sıcağında Zenan'la beraber çarşıda Behzat abinin düğünü için elbise bakıyorduk . Vitrinde gördüğüm bir elbiseye resmen aşık olmuştum . Uzun gece mavisi renginde omuzlarından bele kadar taşlı el bileklerinde ufak taş detayı olan harika bir elbiseydi . Zenan'a doğru döndüm ve dedim ki " Zenan ben buldum ne alacağımı bu mağazaya girelim " Dedim . Zenan " Tamam " dedi .
Mağazaya girer girmez ilerde herzaman ki karizmasıyla tüm kızları kendine hayran bırakan Ozan Yarıncalı'yı karşımda bulmamla beraber onu her gördüğünde gümbür gümbür atan kalbim yine görevini yerine getiriyordu gümbür gümbür atıyordu . Zaten onun görevi değilmiydi . Sadece ve sadece Ozan'ı sevmek canım pahasına bile olsa ona olan sevdamdan hiç bir zaman vazgeçmemiştim . Taktığım peçeden dolayı beni tanımamış çikolata kahvesi gözlerimin ta içine baktığında içimdeki fırtınalardan habersiz yanımdan çekip gitmişti .
Bi bilse ona olan sevdamı gerçi bilse ne olacaktıki imkansız olan birşeyin peşinden koşmak tam bir ahmaklıktı. Bu ahmaklık anca benim gibi bir salağın işi olabilirdi .
Elbise için bu mağazaya girdiğimi Zenan'ın bana hatırlatmasıyla hatırladım . İstediğim elbiseyi görevliden istediğimde bedenimin az önce satıldığını söylediğinde çok üzüldüm .
Zenan'la bir sürü mağazayı gezdik . Zenan kendisine siyah uzun paletli bir elbise almıştı . Şimdide benim için mağazaları geziyorduk . Artık ayaklarımda takat kalmamıştı . Saate baktığımda ağzımdan bir yuh kaçtı . Bunca saattir dışardaydık . Zenan 'a baktığımda telefonla uğraştığını görünce "Ne yapıyorsun sen kız " dediğimde hemen telefonu çantasına koydu . Bi işler çeviriyordu fakat hala anlamış değildim .
Kendi telefonum çaldığında çantama elimi attım . Telefonumu çıkardığımda Ferhat amcamın aradığını görünce telaşlandım . "Zenan baban arıyor ne yapcaz gülüm " telefonu elimden aldı . Ve sakince açtı . Bu sakinlik nerden geliyordu anlamış değildim valla . "Tamam " deyip kapattığında ona sen hayırdır bakışı attım . Babam eve gelmemizi söyledi . Dediğinde "Tamam" dedim bi haller vardı bu kızda ama hayırlısı ..
*****
Eve gelmiştik . Yıllardır bu Konak'ta amcamlarda kalıyordum . Amcam bana babalık yapıyordu . Baba sevgisinden beni mahrum etmiyordu . Yengemde beni eskiden beri hiç sevmezdi . Amcam olmasa beni çoktan evlendirmişti . Ama amcam beni o kadar çok seviyorduki benle Zenan'ın okumasına izin vermişti . Lise sondaydık . Yengem ise her fırsatta kızların nerde görülmüş okuduğu deyip duruyordu . Ama pes etmemiştim Ozan'ında okuduğu Mersin üniversite sini kazanacaktım . Her nekadar Zenan istemesede memleketimizden ayrılmayı ben artık özgür olmak istiyordum yeterince burda eziyet görmüştüm . Herşeyde onu yap Narin şöyle yap Narin denmesinden bıkmıştım . Annesi Zenan'a karşı bile böyledi . Böyle soğuk bir kadın görmemiştim .
Acaba benim annem Nasıl biriydi ? Diye düşündüm bir an . Zenan her anne dediğinde içimde oluşan o sızının tarifi yoktu . Hiçbir zaman annemi değil anne diye çağırmak suratını bile görmemiştim . Annem kaçarak evlendiği için annemin ailesiyle yıllar geçmesine rağmen halen konuşmuyorduk . Kaç defa gitmek için cesaretimi toplamış sonra olay çıkmasın amcamlar üzülmesin diye vazgeçmiştim . Bazen halama soruyorum annem Nasıl biriydi diye halamda her zaman "çok güzeldi kızım ona o kadar çok benziyorsunki anlatamam çikolata kahvesi gözlerini küçücük burnunu annenden almışsın " derdi . Yengemde hep annemi kötülerdi . Yanlış bir iş yapsam hemen annesinin kızı deyip duruyordu. Fakat tüm bunlara rağmen biliyordumki kesinlikle benim annem melek gibi bir kadındı .
