K-POP'A DAİR ╥﹏╥

EXO DA BEN

Daha henüz 20 yaşındaydım 10 senedir burda tek başıma yaşıyorum iyisimi hikayemi size en baştan anlatayım

Ben Mizuno ailem ben 10 yaşındayken beni Türkiye ye yolladılar abimle sürekli olarak görüntülü konuşurduk ben yep yalnızdım,en kötüsüde korktuğum için dışarıya çıkmazdım bu yüzden ihtiyaçlarımı ya birilenden almalarını rica ederdim yada telefonla sipariş ederdim

Zaman geçtikçe öğrenmem gerktiğini fark ettim annem ile baba mın gönderdiği paraları harcamak yerine biriktirdim internetten yemek tarıfleri aldım televizyondaki yemek programlarından nasıl yapmam gerektiğini öğrendim ve denemeler le başardım sonra dikmeye başladım ama sökükleri yavaş yavaş etek pantolon tişört derken tasarlamaya başladım tasarladığım kıyafetlerimi diktim yani dikmeye çalıştım diyelim tabikide beceremedim ama zamanla alıştım

Abim artık beni aramıyordu ben arayıncada açmıyordu ailem hep meşkuldü o yüzden annemle babamı aramak aptallık olurdu

Bi gün internette gezinirken abimi gördüm B.A.P gurubunun lideri BANG YONG GUK inanamadım abim böylebi mutluluğu benimle paylaşmamıştı çok sinirlenmiştim artık içimde ona abi deme gibi bir his kalmamıştı ondan NEFTER EDİYORDUM NEFRET artık herşey yeniden başlicaktı yeniden başlamak zorundaydı

Eve sayamicağım kadar çok spor aleti ve daha neler aldım her gece içimde yanan nefret ateşiyle beraber dahada güçlenmeyi planlıyodum o bile bu yaptığının hesabını vermeli

O gün geldi çattı abimin bütün internet hesaplarına yardım çağrılarıyolladım sesli mesajlar bıraktım "abi yardım et" diye,aradım kapattım en sonunda cevap geldi yola çıktığını söyledi …

Herşey hazırdı geldiğinde okdar şaşırıcaktı ki belkide korkucaktı giyindim bavulumu topladım saçımı yaptım makyajım herşeyimi büyük bir özenle hazırladım 10 senedir ben bu anı bekliyordum ama sonunda en sonunda bu evden dışarı çıkabilicektim bitiktirdiğim parayla kendime korede 2 ev 4 tanede spor araba almayı planlıyordum ama matematiğim kotü olduğu için emin olamadım okadar yetermiki diye sonra enazından 1 ev ile 1 araba olur dedim iyi fikir güzel bi araba çekerdim altıma  yaşıyamadığım çocukluğumu yaşardım

Kapını çalmasıyla irkildim kapıyı açtığımda gördüğüm şeye inanamadım kapıda tânımadığım 5 erkek 1 yavaşca ban yaklaşıyor "senin adın Mizuno değilmi" yavaşça geri çekildim ve kafamı salladım irkek bir sele "e_ e evet" cebinden telefonunu çikardı ve birini aradı "onu bulduk" telefonda konuşurken ona baktım yüzü pürüssüzdü uzun kirpikleri vardı kahve rengi saçları içeriden esen rüzgarla beraber dalgalnıyordu gözleri ela ela'ydı gözlerine dalıp gittiğim için telefonu kapaymasıyla irkildim beni kenara itip içeri girdiler dışardan çığlıklar yükseliyordu ama camdan bakmama izin vermediler

Sonra kapıdan içeri başka bi çocuk girdi beni tutan çocuğa "Mizuno nerde" dedi o an kafama dank etti "yoooo hayır olamaz sen sen abi" kafasını bana çevirip "Mizuno iyimisin" dedi bana sarıldı o an kafama başka şey bi dank etti "Ünlü şarkıcı Bang Yong Guk değilmisin sen ıııııı şey neden burdasın aptal yoksa herşeyin eskisi gibi olucağını mı sandın senden NEFRET  EDİYORUM NEFRET birkez ya birkez birkez arasaydın ne olurdu ha ha ne ne ne olurdu ölürmüydün ünlü şarkıcı Bang Yong Guk dimi haklıyım,ben seni hep aradım hep bir kez bile açmadın senin bir kardeşin var ya ben varım ya ben tabi neden aklına gelsinki sen ünlüsün senin bana ihtiyacın yok yıllarca burda olduğumu biliyordun ama unuttun tabi unuttun 10 senedir bu evde yalnızım seni neden çağırdığıma gelincede bunun için gerçekleri yüzüne vura bilmek için ama sadece buda değil" konuşurken attığım tokattan dolayı hala kafası eyik duruyordu aniden bana hızlı bir tokat attı attığı tokatla beraber yere yığıldım diz çöküp eliyle çenemi tuttu ve kafamı kaldırdı bir kere daha tokat atmak için elini kaldırmıştıki o çocuk onun elini tuttu abim ayağa kalktı sonra içim deki nefret yüzüm deki el izi ve kanayan burnumun bana verdiği sinirle beraber yakasını tutup "o kadar kolay değil" dedim ve kafasına hızlı bir şekide kafamla vurdum kısaca bende ona kafa attım benim ona vurmamla beraber yere yığıldı ve ben de onun yakasını tutup "bunca senedir boşmu durdum sanıyorsun hı seni aptal" dedikten sonra yüzümdeki hafif sırıtışla beraber azının ortasına indirdiğim yumruk bir oldu sonra ayağı kaltım ve "ne zaman gidiyoruz doduğum yeri özledim" odadaki herkes birbirine baktı sonra abim kıkırdamaya başladı "buraya senin içinmi geldik sanıyorsun eğer öyleyse yanılı yorsun Türkiye de fotoğraf çekimlerimiz vardı bende bizim guruptakilere kız kardeşimi görmek istermisiniz yani seni ziyarete geldik" "fo fotoğraf çekimimi haa yani eğer fotoğraf çekimi olasaydı gelmicektin ölemi"