Bir UMUT

Bölüm 1

Hadi gelin sizinle bu akşam bir sahil kenarında oturup iki sohbet edelim siz bana hayatınızı anlatın bende size hayatımı benim hayatım da bir mafya yok her gün lüks arabasına binip parası hiç bitmeyen biri de bir patrona aşık olan biri de yok benim hayatım sizin mahallede gördüğünüz yaşadığınız hayatla aynı tek fark bu benim hayatım. Bana isterseniz Ayşe teyzenin kızı isterseniz aa Fatma ablanın yeğeni bu diyin.

Bursa da sıradan bir mahallede büyüyen Su evin en küçüğüdür. Bir abisi anne ve babasıyla tam bir çekirdek aile.

Bugün onun ilk okula gidiceği gün...
-Su kalk hadi okula geç kalacaksın!
+Anne lütfen biraz daha uyuyamaz mıyım ?
-Hadi kızım abinle birlikte hazırlan kahvaltı hazırlıycam daha.
Abisi 4. Sınıfa adımını atarken onun okul hayatının ilk günü olması onu biraz heyecanlı hissettiriyordu. Acaba arkadaş bulabilecekmiydi? Ya bulamazsa. Oyun oynayacağı bir arkadaş bulamazsa. Gerçi o hep mutlu hep etrafa neşe saçan tatlı bir kızdı. Kahverengi dalgalı saçları hafif zayıf bir vücudu ve ela gözleri ile etrafa mutluluk saçıyordu.Onunla oynamak isteyen bir sürü çocuk olurdu.
Su gözlerini hafif ovuşturduktan sonra halıya anlamsız bir bakış atıp biraz heyecan ve panikle yatağından kalktığı gibi abisinin gri kumaş pantolonuna baktı. Aslında kendisindeki mavi elbiseyi eteğinin şekillerini sevmişti ama abisinin pantolonu gibi pantolon giymek istiyordu o hep öyle bir kızdı. Oyuncakları hep arabalar, askerler, plastik boncuk tabancalar olmuştu. Gözlerindeki hafif buruklukla elbisesini giyip beyaz çoraplarını da ayağına geçirdikten sonra abisinden yardım istedi.
-Abi dantellerimi yapamıyorum çorabımın biri çok aşağıda oluyor biri çok yukarda yardım eder misin?
Abisi sadece gülüp
+ Hayır etmeyeceğim doğru yapsaydın. Seninle uğraşamam Su.
-Anneeeeeeeeeeee! Abim çorabımı düzeltmeme yardım etmiyor.
Anneden tatlı bir gülümseme gelerek
-Emree kardeşine yardım et!
Su tatlı tatlı sırıtıp ayaklarını abisine uzattı. Emre sinirle soluyarak çorabın ucunu önce yukarı çıkardı sonra ikiside eşit gelicek şekilde aşağıya doğru kaydırdı. Uğraşsa kendisi de yapardı ama abisiyle uğraşmayı seviyordu ve yeni kalktığı için de üşeniyordu. Mutfaktan gelen hafif sucuk kokusuyla hızlı adımlarla kahvaltiya oturdu.Babası Su'ya heyecanlı olup olmadığını Emre 'ye ise birşey unutup unutmadığını soruyor sohbet ediyorlardı.

Su annesi ve Emre ile okula doğru yürürken heyecanı giderek artıyordu sanki bir adım atsa kalbi biraz daha hızlı çarpıyordu. Sonunda okula geldiklerinde Emre kendi sınıfına Su ise annesi ile birlikte sınıfına doğru geldiler. Sınıftaki çocukları görünce Su önce bir Korktu sonra da annesine
-Sende benimle geliceksin dimi ?
+Hayır tatlım bak ordaki öğretmeni görüyor musun?
Su hafif sulanmış gözlerle karşısındaki kadına baktı uzun boylu çok zayıf ve annesinden yaşlı olduğu belliydi saçlarındaki beyazliklar göz altindaki kırışıklıklar belli ediyordu yaşını ama o şuan önemli değildi. Önemli olan annesinin burdan gitmesiydi o gidince bu kadar yabancı insanlar bütün gün ne yapacaktı ki. Hem sevmemişti burayı işte bütün gün canı sıkılırdı burda. Evet yeni arkadaşlar fikri evde hoşuna gitmişti ama annesinin gitmesini düşünmemişti.
-