Rebound Girl turns into Campus Princess? (The Revenge)

Chapter 14 - Break Up

Ilang araw na kong di pinapansin at tinetext o tinatawagan man lang ni Steven nakakstress na feeling ko guguho na mundo ko

Ang hirap pala ng boyfriend na may pagkabipolar, Yah! boyfriend he's still mine whindi pa kami nagbre'break

siguro he needs space kaya di ko muna siya ginugulo kasi baka mamaya niyan breakan niya ko ng wala sa oras

martyr na kung martyr anong maggawa ko mahal ko yung tao. Kung nagpapakatanga man ako wala akong pakialam

As long as he's mine. Naniniwala akong he feel the same way kasi kung hindi eh bat niya ko girlfriend ngayon?

kung ginagawa niya naman akong rebound? possible kaya?

No No No impossoble kasi kung rebound lang nman hanap niya eh bat sa isang tulad ko pa? Yeah right! he loves me i know

"Ms. Carter"

i need to trust him

"MS. CARTER!!!" tawag ni Mrs Lee

"yes maam?" malumay at hesistant kong tanong habang napakamot na lang ako sa batok ko

"Are you listening?"

Ok! Ok! i was caught red handed what should i do? aish bahala na!

"Yes maam" habang nagsalute pa ko napatawa naman yung mga kaklase ko dahil sa odd action ko a while ago

"Then prove it! explain what is written on the board!"

naman pagminamalas ka nga naman. tsk. eeehh

"eh?" magsasalita na sana ko ng biglang

'rriiiiiiiinnnnngggggggg! rrriiiiiinggggggggg!'

nakahinga namna ako ng maluwag thank god. just got my luck. thank thank you!

"eh maam? even though i badly want to answer your question, i think lets wait till next time"

she furrowed her eyebrow

"and why is that?"

"Eh maam dismiss na eh! babooooosh!" sabay takbo ako! hahahahaah serves you right  Mrs Lee problemado na ko wag ka ng dumagdag

habang papalakad ako sa may hallway papuntang locker ko nakita ko nman si Steven

Wait si Steven nga ba talaga yun and wait theres something i mean someone caught my attention

Is he talking to that Ashley girl? Pfffft! that girls aish! saksakan ng kalandian

papalapit na snaa ko ng biglang Ashley lean to kiss Steven  natigilan nman ako at di nakagalaw sa tinatayuan ko

O_O ito nmana reaction ko sa natutunghayan ko ngayon. Fuck you Fuck her what the fuck is this?

Sa nakikita ko hindi naman nagresist at hindi man lang nagawang ipush si Ashley papalayo sa kanya instead he close his eyes

ok i feel like 999 dagger stab me from behind. i never expect this to happen

and never ever crossed on this stupid mind that i will once saw this hell scene with my very own eyes.

they are fucking giving me shit!

their kiss lasted for 10 seconds and they break the kiss napatingin naman si Steven sa direksyon ko

At ng nagkakaeye to eye kami its too painful because his expression was blank. i mean i cant even read what he's thinking

whether he feel sorry or he's guilty

but I left it unanswered because im still in daze and shock!

Ilang segundo lang

i compose myself as i try to walk casually on their spot. Ashley smirk

Nakakainis na talaga tong bruahng to. I swear naf'feel ko teary eyes na ko na para bang sooner or later

tutulo na to endlessly. No Liz try to be strong yung nakita mo misunderstanding lang yun

I just need to let him explain and things wil be back to normal. psshh! napabuntong hininga naman ako

tandaan mo lang Liz mahal ka niya. Nilalandi lang siya ni Ashley kaya nangyari yun.

i clear ny throat! "Hhmm Steven! alam ko misunderstanding lang to. Shes the one who kissed you thats why its not your fault"

pagaassure ko sa kanya na nay tiwala ako sa kanya kahit hindi niya hinihingi

Pagtingin ko nman kay Ashley nagsmirk lang siya

at binalik ko na attention ko sa boyfriend ko "Steven?"

napangisi nman siya and i gave hin questioning look

"ganyan ka na ba talaga ka desperada? even though you saw your boyfriend and his ex girlfriend kissing tinatake mo pa rin yung side ko?"

magsasalita na sana ko pero bigla siyang nagsalita at yung mga salitang pinakawalan niya ay ang nagpatulo sa luha kong gusto kong pigilan pero wlaa na kong nagawa

"i mean EX BOYFRIEND" nasmirk pa lalo si Ashley 

di naman ako nakapagsalita ng ilang minuto ang sakit sakit talaga ng nga naririnig ko ngayon

"Steven please wag mo namang gawin sakin to!" tuluy-tuloy na tumutulo ang luha ko at ilang segundo lang napansin kong maraming tao ang nakapalibot samin

I dont give a flying F*** i just want him. hindi nman siya sumagot

"Please?" hbang i face palm myself and kneel down "please steven mahal na mahal kita! youre my everything. Di ko alam kung kaya kong mabuhay kung mawala ka"

wala akong pakialam kahit nagbubulungan na mga tao sa paligid ko. Basta ang alam ko di ko alam ang gagawin ko kung mawala sakin si Steven

"Look Lizzie just to make this over quickly; wag mo ng opahiya pa sarili mo dahil wala ng magbabago. tapos na tayo and thats final"

"pero bakit?" tanong ko habang nakaluhod pa rin

"gusto mo ba talagang malaman sa harap ng mga schoolmates natin? pfft. alam mo tumayo ka na lang dyan hindi ako sanay sa mga dramang ganito kaya itigil mo na to"

tumayo naman.ako gaya ng sinabi niya pero determinado pa rin akong macoconvince ko siya

"Steven? Please kahit ano man ang pagkakamali mo kaya kong tanggapin basta balikan mo lang ako"

magsasalita na sana siya ng biglang magsaluta si Ashley

"wow! look who's desperate. sa kanya na mismo nanggaling na wala ng magbabago kahit ano pang gawin mo! And you know what? i knew it he's not completely over me for short tama ako ginawa ka alng nman niyang rebound as in REBOUND bago ko nga pala makalimutan. tutal alam mo ang salitang pustahan? yun ang dahilan kung bakit naging kayo stupid"

hindi namna ako makapaniwala sa naririnig ko. naghalo ang galit at sakit na nararamdaman ko.

i tried to shrug the things that ashley have said and i turn my attention to the person next to me

"STEVEN SCOTT PARKER!! totoo ba ang mga sinabi niya?"

"look Liz! lets just stop this ok were over and thats it im sorry"

"totoo ba?"

"gusto mo ba talagang malaman?!!"  part of me wants to  know the truth while the other half is trying to stop me.

"please? ano ba talaga ko sayo?"

bigla namn siyang sumeryoso "wala as in wala. alam mo ayoko na snaa tong palakihin pero pinipilit mo eh. look in sorry kailangan ko lang talaga ng mapaglilibangan"

di ko naman alam pero di ko napigilan yumg urge na sampalin siya

di nman siya nagreact ganun pa rin pero he look at me

"Fine were over, kung yan ang gusto mo. perp let me tell you something Steven! Two can play! what you did to me was unforgivable. Sana makarma ka sa mga ginagwa mo."

at tumakbo na ko papalayo habang umiiyak di nako lumingon pa basta ang alam ko lang gusto kong makaalis sa lugar na to.

____________________________________________