1. Bölüm

5 0 0
                                    

Benim adım İlkay . Tozkopardan'da doğdum . Orayı herkes bilmez,zenginlerinin uğramadığı bir yerdir orası.. (Ahh) Ama çok sıcak bir yerdir orası insanları , kardeşleri, anaları... Peki ben kim miyim? Ben şuan yaralı biriyim kurşun yaram var ama ondan öncede  yaralıydım kanaması durmuştu önceden ta ki dün bütün yaralarım açıldı kardeşlerimin yolları  ayrıyken benim sayemde birleşicek ..Evet canım acıyor çünkü şuan vuruldum ama canımı acıtan o da değil ,,,O ölmedi ben yavaş yavaş ölüyorum belki ama o ölmedi çünkü onun kurşun geçirmez yeleği vardı kötü ama onu koruyan insanlar vardı bense uzun zamandır yanlızdım..Ama dün kim olduğumu hatırladım kardeşlerimi yaşadıklarımızı onları son kez görmeden gözlerimi kapatıcam belki ama mutluyum çünkü onların ünlerini ,yaşantılarını duydum,,,,

       Mesela Ecevit, kardeşim nerdesin? En çok seni özleyeceğim. Ünün duyulur bir Avukat olmuşsun çok iyi davalar kazandığını gördüm haberlerden (Ahah). İyi kalbini temiz tut seni çok sevdim kardeşim.

      Gurur karrdeşim derdin bana hatırladın mı? Hatırla çünkü ben seni hiç unutmadım ,unutmayacağım da biliyorum beni duyucaksın ,daha cenazeme gelmeden intikamını alıcaksın ama yapma kardeşim senden bunu istemiyorum. Senden istediğim senin ellerin temiz,kana bulama .Adaletin yerini o saray bile bulamadıysa biz garip kardeşler bulamayız seni seviyorum karrdeşim,,,

       Onat ağladığını düşünüyorum gözlüklerini çıkarttırdım eskiden silerdim ama zaten benim için ağlıyorsun o yüzden ağlama artık çünkü gözlüklerini silemem (gülümsedi uzunca ,,)  ,,,,  Gözlerim açıldı bayılmıştım . Her yer kan ve ben Onatı düşünüyorum.Sen çok akıllı bir kardeşsin seni ağlıyorsun diye güçsüz sananlar var ama yanılıyorlar kardeşim,sen çok güçlüsün unutma.Bak istediğin gerçekleşti bilgisayar mühendisisin Ecevit'te haylini gerçekleştirdi .Bir biz kaldık Gurur da o polis olmak isterdi hep.Ben de isterdim güçlü bir polis olmayı ama değilim .. Bak şuan nezaretteyim bir kurşun yaram var bide hayatın yaraları ..Bugün belki yine birleşiceksiniz o görünmez bağımız belki görünmeye başlıyacak çünkü siz bu işlere bulaştıkça sırlarımız ortaya dökülecek bütün saflığımız, masumluğumuz,acılarımız, ortaya çıktıkça kardeşlik bağımız görünücek ben şimdi gidiyorum ama o bağ hala var ben görebiliyoruuu,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

               Bu an işte bu an her şeyin geriye sardığı an saat 19:05 civarı . Yine birilerinin canı acıyacak ama bu sefer masumların değil katillerin canı acıyacak neden mi ? çünkü kardeşlerimi tanıyorum onların yanında değilim belki ama onları görebiliyorum. Ve yapacaklarını biliyorum...

            Ecevit haberimi duydu bir yandan titriyor ciğeri yanıyor diğer yandan düşünüyor çünkü o plansız iş yapmaz aklına geliyoruz bir bir , ben , Onat, Gurur , ve son model arabasına biniyor nereye mi gidiyor? Son durağa yani Tozkoparan'a

              Mahallenin başına koşan Gurur ,peşinde ağlayan bir Onat karşılarında ise görüşmeyeli 20 yıl olan Ecevit'i görüyorlar. Gözler durmuyor sımsıkı sarılıyorlar sanki sanki ?? tarifi yok bu duygunun uzunca sarılıyorlar Onat ağlıyor o ÖLMEDİ dimi ,Gurur susmakla yetiniyor,Ecevit 20 yıl sonra geldiği sokağının oksijeniyle boğuluyor ve  gidiyorlar Ecevit sürüyor arabayı .. Gurur soruyor,nerdesin be kardeşim?Napıcaz biz?Neden bıraktın bizi kardeşim?Bak araban var,şekil bir takımın var üstünde,ama İlkay yok neden yok biliyor musun ? Çünkü sen bizi bıraktın ve hatırlıyor musun şunu demiştin artık birbirimizi unutucaz ancak böyle kapanır yaralarımız dedin noldu pekii  HEE NOLDU unuttuk mu? Hadi unuttuk de, diyemezsin çünkü sende her gece o kabuslarla uyanıyorsun değil mi biliyorum kardeşim biliyorum . (Bağırıyordu Gurur bir yandan ağlıyordu ) Onat, Gurur sus artık bağırma her şey yaşananla kaldı diyordu,Ecevit pişmandı söyleyemiyordu bişey sarıya dönük sakallarını sıvazlıyor ve hızla arabayı sürüyordu .

          Arabadan indiler olayın olduğu yerdeydiler.Beni arıyorlardı çünkü ölmüştüm ben .

         Ama  bilmedikleri bir şey vardı.Ben yaşıyordum ölen biri vardı ama onda sadece benim yüz hatlarım vardı,benim gerçek yüzüm o ölen kişinindi artık, neden mi?Çünkü ben ölümün ölümünü yaşayacağım affedin beni kardeşlerim...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 03, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Görünmez BağHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin