Chapter 1

109 2 3
                                    

John

You deserve to be with someone who can make you happy, not someone who will complicate your life. Kaka-uwi ko lang. As usual wala pa ang parents ko. Mabuti naman at nandito na si Ate Roanna. Atleast may kausap ako.

"Oh lil' bro!" sabi niya sabay beso sa akin.

"Ate buti naman at maaga. Walang date?" Sabi ko sabay tawa.

"Ahh bro.. uhmm... may gagawin lang ako, sandali." sabi niya sabay alis.

Ano meron dun? Bahala na nga. Am boring.

Tinignan ko Twitter ko.

@hisnameisjohn

John Padilla

18/ Painter/4th year student at Vain University

12,456 tweets|300 following| 5,567 followers

-***-

Hay na bored na ako kaya ayun naglaro ng kung ano ano sa iphone ko ;)

7:00 pm na kaya't lumabas na ako para kumain. Pagdating ko sa baba...

"Si ate?" tanong ko.

"Umalis po sir" sagot ni Aya. Yaya namin

Hay! Ako naman mag-isa kumain ngayon. Nakakabanas naman oh.

Padabog ako pumasok sa dining area. Nagulat lang ako nang makita ko sina mama at papa at isang babae.

"Anak" sabi ni mama.

"Sino siya?" 

"Siya si Ria. Ria Bernardo" 

"And?"

"Anak nabalitaan mo yung kagabi?" Anong kagabi? Sandali...

(FLASHBACK)

 "ISANG DAAN PATAY SA TSUNAMI SA MINDANAO. AHDKSDKFKDF" Yan talaga naring ko ewan parang ayaw kung pakinggan.

"Anak mag-aampon kami?" HAH?! Eh kami nga ni ate Roanna di na nila mapansin. Mag-aampon pa sila?

"B-bakit?" 

"Anak di kaba nakinig sa balita? May mga bata--------"

"K. Fine. Basta't dapat naalagaan niyo po siya." sigaw ko paalis.

Bakit ganito? Eh ako nga kahit valedictorian ako di nila mapuntahan tapos ngayon mag-aapun pa sila? Hindi naman ako badboy. Pero ayaw ko lang talaga sa parents ko.

(END OF FLASHBACK)

"Ahhh... so siya?" sabay turo kay Ria. Tumango lang ang parents ko.

"Hai Ria." sabayabot ng kamay. Hindi siya ganun kaganda pero babae pa din tol' haha

Nagkwentuhan lang kami. 

-***-

Natapos na ako mag-aral ng may narinig akong kumanta.

It's amazing how you

Can speak right to my heart.

Without saying a word

You can light up the dark.

Wait... Kaboses niya si... Ryna?

(FLASHBACK)

"THE SMILE IIIIIIIIN YOUUUUUUUUUR FAAAAAAAAAAAACE-----"

"Ano ba yan Ryna! Ang ingay mo!" Siya si Ryna.

Kaklase ko. Grade 5 ako ngayon. Leche tong babaeng toh. pero kahit ganyan crush ko siya haha

Mahal ko siya kaos natatakot akong sabihin dahil baka iwasan niya ako. I know I'm too young to say its love but baby that's why age doesn't matter. ;)

-***-

Graduate na kami. Ang lungkot ko kase wala sina mama at papa. Pero okay lang kase nandito naman si Ryna. 

Nakina Kats kami ng biglang may binagay si Sed sakin nakita nila sa  bag daw ni Ryna.

___________________________________________________________

YOU MAKE ME :

You make me smile like the sun.

Fall out of bed.

Sing like a bird.

Dizzy in my head.

Spin like a record.

Crazy on a Sunday night.

Dance like a fool.

Forget how to breathe.

Shine like a gold.

Buzz like a bee.

Drive me wild.

Happy :D

Laugh like yeah.

Know what LOVE is.

____________________________________________________________

"ANO TOH?!" sigaw ko.

Agad akong pumunta kay Ryna. Nakita ko siya.

"Ryna" Lumingon siya.

"Oh John?" 

"Uhm ano toh?"

"Ah.. yan? ah kase? *tingin sa kaliwa* kase *tingin sa kanan* para yan sa crush ko! OO! Para sa crush ko!"

"K-Kanino?" bakit ganun? parang kumikirot tapos tumitibok half ang heart ko.

"K-Kay.. Q-Quen?" HAH?!

"Oo kay Quen... sige bye" Umalis na din siya.

Simula noon di ko narin siya nakita.

(END OF FLASHBACK)

"Oy nandiyan ka pala?" nakita ko si Ria.

Sa paglabas niya sa kwarto niya. Parang nakita ko sa kanya si Ryna. Yung paglabas niya. Yung pag-galaw niya at higit sa lahat ang boses niya.

"R-Ryna?"

At ayun nanlaki ang mata niya.

-End of Chapter-

A/N: Uhm... okay lang ba? medyo panget? Vomment? Please?

-Love Giri

Destiny Will Find Its WayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon