Her last chapter

4

Ojos que no ven, corazón que no siente.~ Ogen die niet zien, hart dat niet voelt , uit het oog maar niet uit het hart.

Vandaag was een rustig dagje met mijn karretje liep ik door de bejaardenhuis waar ik werkte. Ik werkte met verlaten en eenzamen oudere. Ik hoorde zachtjes gesnik uit een kamer aan het eind van de gang

Ik keek op het nummerbordje van de kamer waar het gesnik vandaan kwam en zag dat het de kamer van Sarah was. Sarah was hier de enige Marokkaanse vrouw tussen alle bejaarden zei had 3 getrouwde zonen en 2 getrouwde dochters toen haar man overleed kon zei niet meer voor zich zelf zorgen. Haar jongste zoon stopte haar hier in. hij beloofde vaak langs te komen in het begin wisselde de 3 broers enorm af en kwamen ze minimaal 3 keer per maand dit verminderde steeds. Haar middelste zoon kwam zelfs een keer erfgoed ophalen . Toen bleek dat ze niet dood was liep hij doodleuk zonder een bezoekje te nemen door met zijn vrouw.

Ik klopte zachtjes aan, geen antwoord.

Ik opende de deur en zag haar op het randje van haar bed zitten
'3atkonii 3atkoni ya allah' (help me help me Oh allah) en ze maakte met haar handjes een kommetje en keek naar boven. Sarah sprak alleen Arabisch Daarom kon zei moeilijk communiceren met andere bejaarden en was zei altijd alleen.

Ik zette haar terug in bed en gaf haar wat water met een rietje en reciteerde zachtjes Koran voor haar na tijdje was ze al wat rustiger en haar adem regelmatiger ze pakte beide me handjes trillend vast

'Benti ana kan shoefi, shoefi s7al sbar li ket sbar s7al li sabrti fi 3aynik beyna mhersa wakha ket lebsi niqab Maygadshi hersok tfakar F allah ou Koulshi gadi kon Bighir Alhamdulilah hadl wakht rabi 3layn gadi sy dini'(mijn dochter ik zie, alleen ik zie hoeveel jij al hebt moeten weerstaan, jou geduld in jou ogen al draag je niqaab jou ogen spreken boekdelen ,ze gaan je niet breken zolang jij jou heer aanbied alles zal goed komen god komt mij bijna halen aanbid jou heer en alles komt goed)

Ik voelde aan haar hoofd en gaf haar een aspirientje  haar woorden raakte mij zoals altijd galti Sarah was een hele wijze vrouw met veel Kennis.

Toen ze eindelijk sliep keek ik op mijn horloge ik had nog ruim een uur en was al klaar met mijn taken new record ik hield altijd bij Hoelaat ik thuis kwam en probeerde mijn record steeds te overtreffen ik groette snel mijn manager en ze riep me nog even bij haar.

'Inaya het lijkt wel alsof jij de enige bent die tot mevrouw .... (galti Sarah) kan doordringen daarom vragen wij jou haar te begeleiden in de tijd die ze nog heeft ga maar lekker naar huis joh meerdere informatie volgt hou je mail in de gate'

Ik knikte vriendelijk 'met plezier' zei ik zacht en liep naar mijn trein aangekomen op het station zag ik dat de trein pas over een kwartier reed. Ik nam plaatst op de bankjes

Mijn gedachte schoot in ene zonder dat ik het in controle had naar Youssef vanochtend nog nooit was mijn broer voor mij opgekomen nog nooit toen in ene schoten me gedachte naar de jongen die zwarte donkere mysterieuze kijkers

Inaya focus de duivel verleid je. En daarbij hij ziet mij toch niet zitten wat maakt het uit, Hij straalde licht uit ik sloot mijn ogen en gaf mij even over aan mijn gedachtes

Ik schrok wakker uit gedachtes door het geluid van de trein die arriveerde ik stond vermoeiend op ik keek naast me en schrok dood .....

'Rustig ik doe je niks' fluisterde de jongen met de donkere kijkers
Ik slikte hoorbaar een brok en knikte zachtjes. Hij stak zijn hand uit ik wist niet of ik het moest aannemen ik bedoel het is een wild vreemde man ik ken hem niet eens. Hij leek het te begrijpen en glimlachte en die lach maakte mijn hoofd nog roder gelukkig voor mij had ik een niqaab aan dus zag hij vrij weinig van mijn rode wangetjes 'Younes' zei hij zacht

'Ik.. Bben Inaya' zei ik zacht hij stond ineens op. Ik besefte dat ik ook de trein moest nemen snel stond ik op Younes deed zijn oortjes in en liep door naar achter

Beide niet wetend dat hij haar leven redden kon

Bij mijn halte aangekomen stapte Ik uit en liep door naar de bushalte

Younes

Ik stond versteld ik wist niet eens dat Youssef een zusje had wel 2 broers 'Masha'Allah' zei ik zacht in de hoop dat de jongens me niet hoorde

Haar groene ogen keken me even aan en gelijk weer haar ogen, Prachtig onder haar niqaab heen zag je haar pijn ze gaf me een raar gevoel. Ik schudde het van me af en richte me weer op de jongens

'Was dat echt jou zusje' vroeg Chahid ineens een vriend, ik zag dat hij zich schaamde en naar beneden keek 'Ja' zei hij zacht hij schaamde zich voor haar onterecht z'n dame met een hart van goud die alleen maar wou helpen zo kunnen behandelen Yousraa was inmiddels allang al weg. Het drong even tot mij door dat hij zich voor haar schaamde

'Broer ik weet niet voor wie jij je schaamt maar als dat mijn zusje was zou ik trots zijn, voor wat schaam je je z'n dame met een hart van goud hoor je je niet voor te schamen zulke zoals haar vind je nauwelijks ze zijn ideaal Masha'Allah jij besteed liever je tijd aan die kehbs van Kabila zij zijn niks waard khoya zo laag zulke zijn perfect' zei ik terecht

De jongens keken me scheef aan

'En wat wil je daar mee zeggen' Vroeg Youssef een beetje afwachtend en boos

Ik zuchtte en nam een heis van mijn joint 'niks niks ' en blies geërgerd een wolkje uit ik volgde de die en tot die vervaagde in de lucht

-
'Lmohiem boys ik ga ff naar me oom man mn trein vertrekt zo'
Ik groette de jongens en liep naar het station waar ik Yousra en haar vriendinnen zag staan yeh zwervers ga ga naar huis je moeder helpen dacht ik

'Youneesss baby!'  Klonk door de hele stationshal ik negeerde het kattengekrijs van youssra en wurmde me oordopjes in mn oren ineens stond ze voor me