ADAM

Soğuk

Kitabın kapağını kapattıktan sonra.Elime kahvemi alıp pencere kenarına geçtim.Yağmuru severdim ama herkes gibi yağmura şiir yazmadım ben buluta yazdım.Yağmur şiddetlenmişti yağmura şimşek eşlik ediyordu.Bulut hiddetlenmişti anlaşılan birisi daha yağmura şiir kapısı açmıştı.Güldüm düşüncelerime,kendime, sanırım farklıydım ve bu hoşuma gidiyordu.Sokaktan koşturarak geçen insanlara bakıyordum ama şaşkınca neden kaçıyorlar yağmurdan.Sanırım bulut intikam alıyordu yağmurdan fazlaca yağdırarak insanları kışkırtıyordu.Tekrardan güldüm düşüncelerime gerçekten farklıydım.Birden adam geldi aklıma oda nefret ederdi yağmurdan, soğuktan birbirimizin zıttıydık onla o soğuktan nefret ederdi bense severdim.Adam ne gariptir ki hem birbirimizi severdik hem yabancıydık onla.Gözleri yağmur rengiydi, şuan aklınızdan geçiyordur eminim" aptal mı bu yağmurun rengi mi olur oda bir nevi su zaten" bilmiyorum öyleydi su gibiydi gözleri hep dalıyordum ama bıkmıyorum.Sanırım düşüncelerim de garipti benim gibi,olsun beni böyle sevmişti adam böyle kabullenmişti.Birden aklıma denk etti gözümden bir damla yaş akarken sadece gözlerimle anlatmıştım ona ama gözümü okumayıp yüzünde mimik oynamadan bakmıştı.Canım ne kadar çok yanmıştı o gün gittiğine yanmamıştı söylediği sözlere ağlamıştı kalbim, bana baktığında soğuk olan gözlere yanmıştı.İlk defa o gün nefret ettim sevdiğim şeyden, soğuktan , yağmurdan neden diye sordum defalarca neden bu nefret sonra o günü hatırladım gözlerin be adam gözlerin soğuktu!
Soğuk.....