2010 Mayıs
"Ali, gelir misin yanıma?" Adam ne olduğunu anlamadı fakat karısının lafını da ikiletmedi.
"Efendim Peri?"
Kadının yaşarmış gözlerini gördüğünde iyice endişelendi.
"Peri iyi misin?" Makyajı akmış gözleriyle baktı kadın.
"Ali," diyebildi zorlukla. Nasıl söyleyeceği hakkında bir fikri yoktu. Devam ettirdi cümlesini. "Ben... Benim, yani bizim... Bir bebeğimiz olacak!"
Adamın bakışları donmuştu çoktan. Kadın istemeyeceğini bildiği halde söylemişti hamileliğini. Daha yanakları tam kurumamışken yeniden ıslanmıştı yanakları.
"Sen... hamilesin."
Kadın başıyla onayladı. Kocasının bağırıp çağıracağını, bebeği aldırmasını isteyeceğini düşünüyordu. Adamsa gülümseyerek baktı karısına.
"Baba olacağım ben!"
Kadın şaşırmıştı bu tepkiye. Daha bir hafta önce çocuk istemediğini söyleyen adam, nasıl olurda sevinirdi ki?
"Ali? Yani bebeği aldırmamı istemeyecek misin?"
"Periliçem, ne diyorsun öyle ya? Ne aldırması? Baba olacağım ben ya!"
Kadına direk sarıldı adam. Bir bebekleri olacaktı! Elleri böyle minicik olacaktı, minicik ağzıyla gülecekti her şeye. Bazen ağlayacaktı, biraz büyüdüğünde, ilk kelimesi anne veya baba olacaktı. İkisi de heyecanlandı ama Adam daha çok heyecanlanmıştı. Baba olacaktı, baba!!
"Periliçem... Bizim küçücük bir bebeğimiz olacak, değil mi?"
"Evet sevgilim, evet.."
"Kız olsun olur mu? Senin gibi gamzeli olsun, kocaman gözleri olsun, upuzun saçları olsun..."
"Senin gibi büyüleyici mavi gözleri, bana seni hatırlatan kokusu, sapsarı saçları olsun..."
"Olsun periliçem, olsun..."
Başını öptü adam, kadının. Huzurluydu, minicik bebeği, dünya güzeli iyilik perisi ve bir işi vardı. Daha ne isteyebilirdi ki?
2011 1 Ocak
"Ali! Ali bebek! Doğuruyorum. Bebek geliyor gel!"
Çığlık çığlığa bağırırken adam odaya daldı. Elinde bebek çantası da yoktu, kadının kıyafetleri de. Kadının baş ucuna gitti. Kadın çığlık çığlığa bağırıyordu. Başını öptü. Kadın doğuruyordu ve adam hiçbir şey yapmıyordu.
"Periliçem, beni affet. Şimdi ambulans gelir, kapıya bıraktım eşyalarını. Sakın ama sakın bebeğimize benim yüzümden bakmamazlık yapma! Onu her şeyden koru, onu her şeyden çok sev. Benden de çok sev... Ve kızımız doğup eve geldiğinizde telefonunu aç, her şeyi anlayacaksın."
Kadın ne olduğunu anlayamadan adam çekip gitmişti bile. Canı acıyordu; hem mecaz anlamda, hem gerçek...
Ambulansa bindirilip götürülmesini, saatler süren doğumunu, çocuğunun ilk ağlayışını, ilk emzirişini hatırlamıyordu bile. Sadece o sözler zihninde yankılanıyordu.
'Sakın ama sakın bebeğimize benim yüzümden bakmamazlık yapma!'
'Onu her şeyden koru, onu her şeyden çok sev. Benden de çok sev...'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peri Masalı
FanfictionFilmlerde ve dizilerde bir iyi bir kötü olur ve sonunda adam hep iyiyi seçer. Peki ya adam, iyi olan ve ona deliler gibi aşık olan kadını değil de kötü kalpli ve acımasız olan kadını neden seçer? Zorunluluklar mı? Aşk, sevgi, beğeni..
