Yaşadığım şokla hızlıca arkadaşlarımın yanından kolarak aras'ın yanına gitmeye karar verdim giderken ara ara duraksadım sanki bir sınavın içindeyim doğru olan aras'ın yanına gidip bunların doğru olup olmadığını öğrenmek ve eğer doğruysa bende onu sevdiğimi söylemek, yanlış olan ise hiç bişey olmamış gibi devam etmek ve yine inatlaşıp onun söylemesini beklemekti. Ama yanlış'ı seçecek kadar aptal değilim, doğru'yu seçecek kadar da cesaretli...
Napıcağımı bilmiyordum bir yandan deli gibi onu istiyordum ama biryandan da onun yanına gidip te 'bunlar doğru değil ben seni sevmiyorum onlar sana şaka yapıyor' derse o zöana yıkılırım, hayal kırıklığı yaşarım, üzülürüm, mahvolurum...
Ve o kadar düşünceden sonra karar verdim aras'ın yanına gidip ne olırsa olsun bunu ona sorucaktım eğer sormazsam vicdan azabından ölürdüm..
Bir süre onu arayamaya başladım ve sonunda buldum hızlıca onun yanına gitmiştim ve koştuğum için nefes nefese kalmıştım arasın sesi ile ona döndüm
"dur dur sakin ol ne oldu? "
Bunu derken elimi tutmuştu ve elimi tutmasıyla daha çok heycanlandım ve daha çok nefes alamadım.
" tamam iyiyim, merak etme"
"iyi "
" aras sana bişe sormam lazım ama bana lütfen doğrunsöyle olurmu? "
" tamam ama önce bir otur "
Onun dediğini yapıp hemen ordaki bir banka oturup önce bir söyliceklerimi iyice düşünüp konuşmaya başladım.
" aras sonay bana dediki"
"ne dedi? "
" aras seni seviyormuş "
" b ben.. "
Kekeleyerek te olsa konuşmuştu ne 'evet doğru' yada 'hayır öyle bişey yok' dememişti. Sadece 'ben' demişti. Şaşkın gözlerle ondan gelicek olumlu cevabı bekledim. Ona kocaman açılan gözlerle ona bakarken konuşmaya başladı
" arya"dedi.
"efendim "dedim. Artık söyle aras söyle ben şurda heyecandan ölmeden söyle doğru mu değilmi bir yandan da dua ediyorum 'allahım ne olur doğru desin, evet ben seni seviyorum desin ne olur ne olur' ben içimden dua etmeye devam ederken aras konuş tu.
" arya, üzgünüm ama hayır doğru değil"dedi.
Ve işte beni öldürecek cevap gelmişti, bana hayal kırıklığı yaşatan o cevap gelmişti, nefesimi kesen o cevap gelmişti. Aras'ın ne diceğini düşünmüştüm ki tam bir aptaldım aras asla beninsevmezdi sevemezdi, ama ne olursa olsun güçlü durmam gerekiyordu yavaş yavaş gözlerim dolmaya başlamıştı bile onun yanında ağlamamak için kendimi zor tutmuştum, eğer orda ağlarsan benim onu sevdiğimi düşenecekti tamam seviyordum hemde çok ama onun bilmesini istemiyordum. O beni sevmezsen benim onu sevdiğimi öğrenmesini istemiyorum, bir anca artık konuşup burdan gitmek istedim ve o rda yemin ettim birdaha asla bu banka oturmıcektım asla ama asla çünkü belki burda başıcaktı arya ve aras ama burda başlamadan bitti :-(
"aman be ne üzülücem, sadece bana öyle dediler ve doğrumu öğrenmek istedim"dedim.
Ama içten içe kahroluyordum öyle dediğim için, keşke şuan şurda ölseydim keşke..
"peki, sevindim"
"neyse ben gidim görüşürüz "
Aras'ın yanından giderken ağlamaya başlamıştım bile, ister istemez gözümden çeneme doğru bir damla döküldü ben o an ölmüştüm bedenim ne kadar ayakta dursa bile ruhum ölüydü beni ARAS öldürmüştü...
Koşarak tuvalete gitim ve kapıyı kilitledim, hıçkıra hıçkıra ağladım boğazım yırtılana kadar ağladım..
****
Eve gelmiştim direk odama gidip uyudum artık ağlamaktan gözlerim şişmişti ve uyamaya karar verdim, uyandığımda yine akşamdı o gün hiç birşey yememiştim ve açlıktan başım dönüyordu umursamayıp yine bir su içtim ve yatağa girip yine ağlamaya başladım..
Bu gecede seni yokluğunda ağlıyorum, gelişin değilde gidişin çıkmıyor aklımdan, sensizliği kaldıramam nerdesin aras ha nerde?
Sen yokken mutluydum, gülüşlerim vardı,ailem vardı gün geldi büyüdüm seni görüp aşkla tanıştm'merhaba ben aika hayatını mahvetmeye geldim'der dercesine geldi. Ben seni fazla mı abartmışım, evet beni seni fazla abartmışım, fazla büyütmüşüm gözümde, gülüşlerimi çalacak kadar sevmişim, her gece senin için ağlayacak kadar sevmişim çok sevmişim...
Uğruna öldüğüm adam beni sevmemiş beni bir kere değil bin kere öldürmüş. Masallarda anlatılan mutlu son olmadı sadece son oldu mutlu olmadı, berbat bir son oldu....
