Merhaba Markel nasılsın ay çok iyi duruyorsun sevgilin sana çok yaramış dedim. Tabi her zaman ki gibi öfkeme yenik düştüm ne olacak hep birinin kalbini kırarım bu saçma sapan sözlerimle onunda kalbini kırdım vicdan azabından ölüyorum şuan hemen arka bahçedeki özel yerime gittim kimse orayı bilmiyor çünkü hep yalnız giderim. Şeytan işte ne yaptırıyor neyse.Ben devam edeyim ben kendi derdime düşücem diye sizi unuttum.Markel nasıl gizli yerimi bulduysa Nereble takılırken beni gördü bende tabi o arada hem söyleniyordum hemde aglıyordum.Hemen onları görür görmez göz yaşlarımı sildim yoksa Nereb bütün okula beni rezil edecekti.Tabiki de. Yine mi eve gitme zamanı offf ya bizi şu olaydan uzak tutan hep ev olmak zorunda mı arkadaşlar çok özür dilerim bu sefer pek birşey yazamadım diğer bölümde görüsürüz
Yorum yazmayı unutmayın beğenmeyide =)
