Ένας άγγελος στο ταβάνι μου

Κεφάλαιο 1

      Είχα πεθάνει ; Αυτό αναρωτιόμουν . Μάλλον είχα πεθάνει . Ή έβλεπα ένα όνειρο . Αλλά λένε ότι τα όνειρα κρατάνε κάτι δευτερόλεπτα , κι εγώ βρισκόμουν εδώ και αρκετά λεπτά με την πλάτη κολλημένη στο ταβάνι και κοίταζα κάτω . Δεν το έβρισκα λογικό . Εκτός κι αν τα όνειρα κρατάνε τελικά όσο θέλουν .Πάντως εγώ από την τρομάρα μου είχα κολλήσει την πλάτη μου στην οροφή και δεν κουνούσα ρούπι . Είχα την βεβαιότητα πως αν κουνιόμουν θα έπεφτα με τη μούρη στο πάτωμα .Στην περίπτωση που δεν είχα πεθάνει θα πονούσα πολύ .

     Σε νοσοκομείο ήμουν , δε χωρούσε αμφιβολία . Όλοι τριγύρω φορούσαν άσπρες μπλούζες , και έβλεπα να έχουν περικυκλώσει κάποιον τον οποίο απομάκρυναν πριν προλάβω να δω ποιος ήταν. Ή αυτός ο κάποιος ήμουν εγώ και μόλις είχα πεθάνει , ή υπήρχε και κάποια άλλη εξήγηση για όλα αυτά και θα την έβρισκα από στιγμή  σε στιγμή .

     Έκανα μαι απόπειρα να ξεκολλήσω την παλάμη μου και τα κατάφερα , αμέσως μετά δοκίμασα να αφήσω το ένα μου χέρι .Κι αν έπεφτα ; Tο έφερα μπροστά στο πρόσωπο μου . Δεν μπορούσα να δω τίποτα κι αυτό με έκανε να ανατριχιάσω .Έφερα και το άλλο .Ένιωθα την κίνηση , αλλά δεν μπορούσα να δω τα χέρια μου .Το κεφάλι μου έγειρε αργά μπροστά . Δεν έπεσα .Έκανα μια κωλοτούμπα στον αέρα και στάθηκα μετέωρος . Απ'όσο μπορούσα να θυμηθώ αυτή δεν ήταν μια στάση την οποία θα έπαιρνε ένας φυσιολογικός , εν ζωή , άνθρωπος , εκτός κι αν βρισκόμουν στο διάστημα , πράγμα απίθανο . 

     Είχα πεθάνει . Δεν υπήρχε αμφιβολία πλέον .Ένιωθα μεγάλη απογοήτευση , όχι γιατί είχα πεθάνει , αλλά επειδή δε θυμόμουν τίποτα πια . Αυτό , λοιπόν , συμβαίνει όταν πεθαίνεις ; Δε θυμάσαι τίποτα; Ποιος είσαι , που μένεις , αν υπάρχει κάποιος που σε σκότωσε να πας να τον εκδικηθείς , τίποτα ;  Δηλαδή στη μετά θάνατον ζωή ξεκινάς φτου και από την αρχή να βρεiς ποιος είσαι ; 

      Σε όλες τις ταινίες με φαντάσματα που είχα δει -γιατί έργα και τέτοια θυμόμουν - , όσοι πέθαιναν παρέμεναν για λίγο στο σπίτι τους ώστε να τελειώσουν κάτι δουλίτσες που είχαν αφήσει στη μέση και συνήθως προκαλούσαν πανικό στους ζωντανούς .Ή πήγαιναν στον Παράδεισο . Ένα λευκό φως ,λέει , έβλεπαν και άκουγαν ύμνους και άλλα ξενέρωτα . Ή καίγονταν στην Κόλαση . Ίσως να ήταν πολύ πρόσφατος ο θάνατος μου και να μην είχαν ξεκινήσει ακόμη οι διαδικασίες . Μάλλον ήμουν ακόμη στο '' Παρακαλώ περιμένετε , όλοι οι εκπρόσωποι μας είναι απασχολημένοι ''.

    'Εκανα ξανά μια τούμπα στον αέρα .Μετά μια κίνηση προς τα δεξιά και κόλλησα στον απέναντι τοίχο . Ωστόσο δεν πόνεσα . Προς τα αριστερά έκανα το ίδιο και στον άλλο τοίχο .Διαπίστωσα ότι μάλλον δε με έβλεπε κάνεις δε φώναξε '' Κοψ' το , ρε '' Άραγε ήμουν κάποιος άνθρωπος σωστός ή συμπεριφερόμουν σαν ρεμάλι ; Πέθανα από τροχαίο , λευχαιμία ή ναρκωτικά ; Μήπως είχα ζάχαρο και τέτοια ; Άραγε είχα και  εγγόνια που κλαίγανε στην κηδεία μου ; Συγκινήθηκα .Ε , μάλλον ήμουν καλός κατέληξα .Θέλω να πω , δεν μπορεί να είχα σκοτώσει πέντε έξι και να είχα συγκινηθεί με τα εγγόνια μου που έκλαιγαν . Δε γίνεται αυτό . Γίνεται ; 

     Δε θα έπρεπε να είναι έτσι όταν πεθαίνεις .Θα περίμενε κανείς να είναι ξεκάθαρα τα πράγματα . Πέθανες .Είσαι ο τάδε θα πας εκεί .Όχι περίμενε και να μην ξέρεις ποιος  είσαι . Αν δεν έχει ούτε ο θάνατος μια βεβαιότητα τότε ποιος έχει ;

     Μου καρφώθηκε στο μυαλό μια iδέα . Μήπως ήμουν κορίτσι ; Ναι , μπορεί και να ήμουν .  Μου έρχονταν όμως κάτι σιχαμερές ιδέες , ήθελα , για παράδειγμα , να ξύσω τη μύτη μου αφού δε με έβλεπε κανείς , ή να ρευτώ δυνατά . Αυτά δεν είναι πράγματα που κάνουν τα κορίτσια . Μπορεί ωστόσο κι εκείνα όταν πεθαίνουν να θέλουν επιτέλους , να κάνουν τέτοιες σιχαμάρες . 

     Κοίταξα τριγύρω . Μήπως ερχόταν κάποιος να με αναζητήσει αν περίμενα υπομονετικά λίγο ακόμα; Μήπως είχα κάνει κάποια εγχείρηση και η επήρεια της νάρκωσης μου προκαλούσε παραισθήσεις;