Βαρέθηκα . Όλο μήπως και αν . Σκασίλα μου . Αν είχα πεθάνει , αυτό δεν άλλαζε . Κι αφού δεν ερχόταν κανείς να μου πει τι να κάνω αποφάσισα να πάω μια βόλτα .Πήγα προς την πόρτα .Κι άλλη ιδέα μου κατέβηκε . Περνάω άραγε μέσα από τοίχους ; Απλώνω το χέρι . Δεν περνάω .Νιώθω τον τοίχο .Το απλώνω για δεύτερη φορά και περνάω .Το μισό μου χέρι είναι από την άλλη μεριά . Το τραβάω αμέσως πίσω .Εντάξει . Είναι λίγο ανατριχιαστικό να πεθαίνεις .
Μήπως να μην έβγαινα έξω; Μήπως θα ήταν καλύτερα να περίμενα υπομονετικά τη σειρά μου; Κάποιος θα ερχόταν να μου δώσει ένα manual . Που να ξέρω τι πρέπει να κάνω; Μήπως είχα ξαναπεθάνει; Κι αν εκεί πίσω βρισκόταν κάποια άλλη περίεργη διάσταση και δεν μπορούσα μετά να γυρίσω πίσω;
Έβαλα μια φωνή :
''E, συγγνώμη , είναι κανείς εδώ; '' άκουσα την φωνή μου
Δεν ήμουν κορίτσι . Εκτός κι αν κάπνιζα πολύ ή έπαιρνα τίποτα ορμόνες .
''Υπάρχει κανείς εδώ να μου πει τι να κάνω;'' ΄φώναξα ξανά .
Καμία απάντηση . Και στη ζωή και στο θάνατο μόνοι μας θα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα;
Αποφάσισα να φύγω από εκεί μέσα .Τι παραπάνω θα μπορούσα να πάθω δηλαδή; Αφού είχα πεθάνει . Δεν πονούσα , το είχα ξεκαρεί , οπότε ο,τι είναι να γίνει ας γίνει , σκέφτηκα .
Προσπάθησα να περάσω ,τίποτα . Τοίχος . Δοκίμασα ξανά και πέρασα . Και τι κατάλαβα δηλαδή; Ούτε μετέωρος στο διάστημα ήμουν , ούτε σε καμία άλλη διάσταση , ούτε φως ούτε τίποτα . Στο διάδρομο ενός νοσοκομείου βρισκόμουν . Ο Θάνατος τελικά δεν είχε καθόλου φαντασία .
Συγγενείς περίμεναν τριγύρω , άλλοι κουρασμένοι και με πρησμένα πόδια .Άραγε αγωνιούσε κάποιος και για εμένα; Κοίτα να δεις που και πεθαμένος έψαχνα να βρω αν με αγαπάει κανείς . Λες και είχε σημασία πια . Κι αν είχε; Κατέβηκα και περπάτησα ανάμεσα στον κόσμο .
Δε με βλέπει κανείς . Οπότε άρχισα τις βλακείες . Και τι έγινε ; Πήρα μια γκόμενα από πίσω και της έπιασα το στήθος . Πλάκα είχε . Ύστερα από αυτό έπιασα ο,τι πισινό έβρισκα μπροστά μου.Παραλίγο να πιάσω και τον πισινό του γιατρού . Κάθισα δίπλα σε μια νοσοκόμα που έγραφε κάτι και τις άλλαζα τη σελίδα κάθε φορά που γυρνούσε το κεφάλι της. Μετά τις δέκα φορές σηκώθηκε να φτιάξει ένα καφέ . Ανέβηκα στην πλάτη κάποιου που φώναζε ''Δεν είναι κατάσταση αυτή εδώ μέσα ! ''και φώναζα κι εγώ με τη σειρά μου '' Χώσ ' τα , μεγάλε ! ''
VOUS LISEZ
Ένας άγγελος στο ταβάνι μου
AventureΕίχα πεθάνει; Αυτό αναρωτιόμουν. Μάλλον είχα πεθάνει. Ή έβλεπα ένα όνειρο. Βρισκόμουν με την πλάτη κολλημένη στο ταβάνι και κοίταζα κάτω. Δε μου φαινόταν λογικό. Πάντως εγώ από την τρομάρα μου ήμουν κολλημένος εκεί και δεν το κουνούσα ρούπι. Είχα τη...
