analogy - jhs √

K

Genç kız yorgun bedenini yanındaki ahşap sandalyeye bıraktı. Gece yarısından beri kafeyi temizliyordu ve saat neredeyse ikiydi.

Biraz oturup dinlendikten sonra ayağa kalktı ve çalışanların dinlenmesi için bulunan odaya girdi. Önlüğünün iplerini çözüp boynundan çıkardı ve yanında bulunan askılığa astı.

Ceketini alıp dışarı çıkacak iken kafenin kapısında asılı olan ve kapı açılıp kapandığında birbirine çarpıp ses çıkaran çanın sesini duydu.

Biraz telaşlandı çünkü vakit geçti ayrıca iş arkadaşlarının ya da patronunun olduğunu sanmıyordu. Ses çıkarmaya özen göstererek kapının arkasına saklandı ve delikten gelen kişiyi görmeye çalıştı.

Ama sadece çalıştı çünkü her yer karanlıktı ve sokak lambasının ışığı hiçbir yeri aydınlatmıyordu. Ama az da olsa gelen kişinin uzun boylu bir erkek olduğunu anlaşılıyordu.

Kız yine aynı şekilde ses çıkarmadı ve patronun zor zamanlar için odada bulunan koltuğun arkasına sakladığı beyzbol sopası aklına geldi.

Kırmızı koltuğun arkasına baktı ve istediği şeyi bulunca korku dolu ama aynı zamanda sadist gibi duran bir gülümseme yerleştirdi yüzüne.

Eski yerine yani kapının arkasına geçti ve uzun boylu adamı beklemeye başladı.

Kapı korku filmlerindeki gibi bir gıcırtıyla açılırken titremesine engel olamadı genç kız.

Oğlan içeri geçti ve kızın hiç beklemediği bir hamleyle arkasına dönüp kızın elindeki sopayı elinden aldı hızlı hareketlerle.