Chapter 1

50 1 4
                                    

"Anak bumababa kna kakain na tyo!"

"Opo baba na po ako." Sigaw ko pabalik kay mom

Hi! I'm Cha Kathryn. 18 years old. Half korean and Half filipino. Cha yung surname ko. College student.

Pagbaba ko nakita ko na sla dun sa dining table. Pagkarating ko dun umupo na rin ako.

Habang kumakain kmi wlang nagsasalita hanggang sa matapos kmi kumain...

"Anak inumin mo na yung gamot mo..."

"Bat ko pa kailangan uminom ng gamot kung mamatay na rin nman ako?"

"Hwag mong sabihin yan! Bukas babalik tyo sa ospital titignan na yung results."

Nagnodded lng ako at pumasok uli sa kwarto ko.

Kaya ako umiinom ng gamot at babalik sa ospital ksi may sakit ako na Leukemia..

Hay! Ang mas masaklap pa tinago nla mom sakin yung sakit ko. Hindi nla sinabi sakin yun hanggang sa ako nlng ang makaalam ng sakit ko saka lng sla umamin sakin na alam nla yung sakit ko. Saklap noh!

Hay! Makatulog na nga..

----------------------------------------------------------------------------------------

Nandto na kmi ni mom sa ospital para tignan ang results kung may improvement yung pagaling ko.

Biglang dumating si Doc.

"Doc ano pong balita? May improvement na po ba yung sakit ni Kath?"-Mom

"I'm so sorry Mrs. Cha  pero wlang improvement sa sakit ni Kathryn. At according sa examination nmin mas lalong kumalat ang sakit nya unti-unti na syang na uubusan ng red blood cell bka po within 1 year o baka hindi pa umabot ng 1 year eh mawala na sya sa mundo.."

Pagkarinig ko nun eh parang unti-unti akong nawawalan ng pag-asa sa buhay.

"Pero bkit nman po doc? Umiinom nman ako ng gamot ko araw-araw. Pero bkit ganun? Wla na po bang pwedeng gawin para gumaling ako?"

"Yung iniinom mong gamot ay pang prevent lng ng sakit mo. Wlang ibang gamot sa sakit mo."

Iyak ako ng iyak dahil ang bata ko pa para mawala sa mundong to.

Paguwi nmin sa bahay natulala lng ako at agad pumasok sa kwarto ko. Umiyak lng ako ng umiyak. Tumigil ako sa kakaiyak ng marealized ko na bkit ba ako nagsasayang ng luha at panahon para sa walang kwenta pangyayari ngayon.

Napagdecide ako na gumawa ng Wishlist para khit papaano mging masaya ako bago ako mawala sa mundong to.

Dumating si mom sa kwarto ako nanonood ng Mnet. Tahimik lng ako.

"Kath inumin mo etong gamot mo."

Binibigay nya sakin yung gamot ko at isang basong tubig pero di ko eto tinanggap pero tinabig ko eto at nabasag yung baso.

"Ano bang nangyayri sayo kath ha!"

"Bkit nyo pa ba ako pinapainom ng gamot hndi nman ako gagaling dyan eh."

"Kaya nmin to ginagawa ay para sayo din gusto pa ka nming mabuhay ng matagal.'

Umiyak nanaman ako. Siguro hndi na talaga iiyak gusto kong maging masaya sa mga darating na mga araw.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

One shot po eto pero bka abutin ng 5 to 10 chapters... Hihi!

Wishlist!(On hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon