3. bölüm. Özel Güçler mi?

7 1 0
                                    

Önceki bölüm yok XD

Uyandığımda Jules a baktım . Baktığımda ise hiç olmadığı kadar gergin gözüküyordu.

"Öl. Öl öl öl öl öl öl öl."

Cherry ne oluyor neden bana böyle davranıyorsun.

"Sus sana demiyorum. "

Bunu Jules'a yapma cherry.

"Sana sus dedim bebek."

Ow gayet ciddi görünüyor. Tabiki görmüyorum onu ama her neyse Jules hala uyanmamıştı. Heryerim yara içerisindeydi. Sanırım arabanın ön camından fırlamıştık. Yerde kırık cam parçaları vardı. Arabaya baktığımda normal bir şekilde duruyordu. Olduğumuz yer çok ıssız bir yer gibiydi sanki. Jules'a baktığımda gözlerini hafifçe aralamıştı ve bana bakıyordu. "Jules" dedim ve yanına hızlı adımlarla gittim. Küçük cam parçaları hertarafıma girmişti. (Yanlış anlamayın sapıklar aaaddsasdaadds.)

Jules çok yorgun görünüyordu. Yüzü sanki bir bebeğinki kadar pürüzsüz duruyordu. Başımı yavaşça göğsüne koydum. Ve aradan 2 dakika geçmeden bir grup insan bize doğru gelmeye başladılar. Ama iyi niyetli olmadıkları yüzlerindeki sinsi gülümsemeden belli oluyordu.
Yanlarında bir kız vardı. Kazadan dolayı o kadar iyi göremiyordum. Ama kolu alçıya alınmıştı. Aaow bir dakika yoksa.. hayır hayır hayır. Bu bu olamaz imkansız. Burayı bulamamaları lazımdı.

Elinde bir bıçakla bana doğru yaklaşan bir grup.

"Ah adını unuttum tatlım üzgünüm sana ııı.. ne desem. I.... bilmiyorum ama şuan zor durumda olan sensin galiba ben değil. "Dedi ve gülmeye başladı.

Yanındakiler ellerinde bıçaklarla bana daha çok yaklaştılar. Bıçaklarını boynuma dayadılar. Yanımda Jules vardı. Ama oda benim gibi çaresiz bir şekilde yerde yatıyordu. Ben biraz kafamı kaldırmıştım. Bıçaklılardan biri bıçağın keskin tarafını boynuma daha çok yaklaştırdı. Ve küçük bir çizik attı. Acıyordu. Ama çığlık atacak kadar bir acıma değildi. Aralarından bir bana bakıp sırıttı.

"Çığlık ?" Dedi ve gülmeye devam etti.

Ben sesimi bile çıkartmamıştım. Aynı adam cebinden şişe içinde bir sıvı çıkarmıştı. Ne olduğunu tam olarak anlayamamıştım. Sıvıyı boynumda kesik açtığı yere yavaşça ve yayarak döktü. Canımı çok yakıyordu. Ama çığlık atmayı düşünmüyordum. Dayanabilirim diye düşünüyorum. Ama tabiki her insan gibi bende gözümden bir yaş aktı.
Jules bana baktı ve ayağa kalktı. Ve bana doğru bakmaya devam etti.
Yüzünde korku ifadesi yoktu. Oda bana diğerleri gibi sinsice bakmaya başladı. Kolunda cam parçası duruyordu ve Jules buna hiç aldırmıyordu. Korkuyordum. İçimde bir kıpraşma vardı.

"Selena selena selena. Bana lütfen benden korktuğunu söyleme. Çünkü benden korkmanı gerektirecek birşey yok. "

Ben yinede korkuyordum. Söylecek hiçbirşey yoktu. Bunu söyleyen tabikide Jules değildi. O kendini bir köşeye atmış koluna ve bacağında olan cam parçalarını ayıklamaya çalışıyordu. Bıçaklı adamalar bana daha çok yaklaşmaya devam ettiler. Ama onları durduran. Adını unuttuğum yada bilmediğim kız oldu. Birinin elinden bıçağı aldı. Omzumdan başlayarak elime doğru büyük ve derin bir yara açtı. Canım çok yanıyordu. Üzerine o sıvıdan döktü. Ve bir çığlık attım. Heryerde yankılandı varsayıyorumki. Herkes kulaklarını kapattı. Ama ben o kadar büyük bir çaba göstermemiştim o çığlığı atabilmek için. Elimi bıçaklarına doğru uzattım. Bunu bana bıçak saplamasınlar diye yapmıştım ama bıçakları birden yere düştü. Ve hepsi aniden elime geldi. Şaşırmıştım.

Cadı OkuluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin