-3-

70 2 8
                                    



Hayatımın hiçbir zaman eskisi gibi olmayacağını o an biliyordum elimdeki dergiye şok içerisinde birkaç dakika baktıktan sonra benim kadar şaşkın olan Yusufa dönüp '' Yuzi bu ne demek biliyor musun ? Hayatımız kurtuldu oğlum. '' deyip sırıttım.

Elimdeki dergi bir piyango biletiymiş gibi hissediyordum. Yusuf elimden dergiyi alarak birinci sayfasını açtı bu sayfada editörün yazısı vardı en altında da mail adresi yazıyordu derginin yeri de 4. Leventteydi. Üstümdeki üniformayı değiştirme zahmetine bile girmeden senkorize bir şekilde Yusufla çıkışa yürümeye başladık içeri girip gittiğimi söyleme zahmetinde bile bulunmamıştım.

Metroda derginin içini karıştırma imkanım oldu o gün giydiğim kombinin fotoğrafı vardı üstümdekilerin hangi markalardan olduğu yazıyordu. Yusuf '' İnanamıyorum '' deyip duruyordu. O kadar iyi bir arkadaştı ki kendisi de işten izin almış alışveriş merkezine yanıma gelmiş üstüne bir de benimle dergiye geliyordu.

Derginin olduğu yere geldiğimizde gergindim çünkü 30 dakika boyunca bundan sonra hayatımın çok güzel olacağının hayalini kurmuştum ve bu sefer bu hayallere çok yakındım. Danışmaya geldiğimizde boğazım düğümlendi. Yuzi benim yerime elimdeki dergiyi alarak '' Bu ayın kapağında arkadaşım var bu konuyla alakalı kiminle görüşmemiz gerekiyor yönlendirir misiniz ? '' dedi kadın birkaç telefon görüşmesi yaptıktan sonra bizi editör yardımcısının odasına yönlendirdi. Kadının adı Rana idi.

Düşündüğüm gibi büyük bir odası yoktu zaten deniz manzarası da yoktu kendimi nedense çok dev bir yerde düşlemiştim geldiğimde beni kapıda karşılayıp '' Leyla seni çok aradık sonunda sen bizi buldun! '' diyecekler sanmıştım ama öyle olmadı kadın 30 lu yaşlarında modern kesimli saçlara ve saçlarını çerçeveleyen katı bir yüze sahipti kemik gözlüklerini biz içeri girdiğimizde kafasına çıkardı ve gözlerini bilgisayarın sanal ışığından bize çevirdi

'' Siz kapak kızımızmışsınız. ''

'' Evet '' en cici gülümsememi fırlattım

'' Güzel bir iş çıkarmışsınız fakat isminiz bile belli değil size ulaşılamadı nasıl oldu bu? '' ellerini birleştirdi , bu yaşta bu kadar otoriter nasıl olunabilirdi.

'' Tamamen şans eseri adım da Leyla bu arada'' dedim

'' Peki Leyla o halde muhasebeye geçebilirsin ikinci katta , onlara bilgini vereceğim '' dedi

'' Teşekkürler , ben benim fotoğrafımı çeken Yiğit Bey'e nasıl ulaşabilirim? '' aslında Yiğit Bey çekmemişti fotoğrafları..

'' Onu kendin bulman gerekecek bu ay onunla çalıştık fakat bizim dergimizin bir üyesi değil. '' dedi ve kaşlarını kaldırdı , jestlerinden artık daha fazla soru almayacağını benimle işinin bittiğini anlamıştım.

'' En azından onun telefon numarası falan sizde vardır belki lütfen bana yardımcı olun bu işlerde hiç tecrübem yok. '' kadın gözlüğünü gözüne indirdi

'' Dediğim gibi elimden gelen bir şey yok. '' dedi ve bilgisayarına bir şeyler yazmaya devam etti

'' Elinizden gelen bir sürü şey var sadece yapmak istemiyorsunuz '' dedi Yusuf , o kadar sessizdi ki bu zamana kadar onun varlığını unutmuştum. Kadın omzunu silkti ve bize bakmak bile bakmadı. Odasından başka bir şey söylemeye gerek duymadan çıktık. Yuzi sinirli görünüyordu.

'' Afra tafrayı gördün mü , editörün kendinin havası nasıl acaba yardımcısı böyleyse? '' dedi asansörde 2. kata iniyorduk

'' Aman boşver illaki ulaşırım onlara, kapaktayım oğlum kapakta! ''

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 12, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MODELHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin