KENDİ ŞEYTANINLA YÜZLEŞ

NEDEN BÖYLE OLDU

Medyada baş karakterimiz var... Tuğba

Sabah olmuştu ama bir türlü  uyanmak  istemiyorum. Yeni bir gün.  Ama ben bu kabus dünyaya gözlerimi açmak istemiyorum.

Elden ne gelir açtım gözlerimi. Sabahları tavandaki yıldızlara bakmayı cok severim. Ama bu yıldızları en çok yalnız ve çarsizken seviyorum. Karanlıkdan korkmuşumdur hep. Bu yıldızlar karanlık göklerde bile bir umut ışığını olduğunu hatırlatıyor hep.

Kalktım elimi yüzümü yıkadım ve giyindim. Mutfağa gittim.  Annem ben kalkmadan kahvaltımı hazırlamıştı. Kahvaltımı yapıp bir an önce bu evden gidecektim. Tam kahvaltımı bitirmiş gidiyordum ki babam girdi mutfağa. Gözlerini bana dikdi ve nefret dolu o gözleriyle adeta beni yedi.

Bakışlarını umursamadan annemin yanağına bir öpücük kondurdum ve çantamı alıp mutfakdan çıkmaya yeltendim. Babam kolumdan tutu ve beni azarlar bir tavırla " Eve çok geç kalma ve ayrıca hafyalığını da akşam avucumda istiyorum" dedi. Yüzümü azdırıp kolumu çektim ve evden çıktım.

Çalıştığım pastahaneye gittim. Gülümseyerek Canan ablanın yanına gittim. Cana abla bu pastahanenin sahibi. Ben de kendini çok severim. Canan abla hiç evlenmemiş ve kendi ayaklarının üzerinde durmayı kendine hedef belirlemiş. Aslında o benim hep idolüm olarak gördüm kendime.

Sanki dertlerimden burda kurtulor gibi hissediyorum. Canan abla tüm dertlerimi kendine yüklüyordu.

Babama gelince benimle ne derdi var bilmiyorum. Sürekli bana acı çektirmeye çalışıyordu. Babam dediğime bakmayın aslında benim gerçek babam değil. Benim babamın merhameti yerlere göklere sığmaz oysa. Ama beni bırakıp gitti. Ve ben veda bile edemedim. Ve hep kendimi suçlu hissettim.  Ölümüne ben sebep oldum. Hep benim şımarıklığımın bedeli oldu bunlar. Zaten bu son şımarıklığım oldu. Bir daha ne şımarıklık edebildim, ne gülebildim ne de birine merhamet edebildim.

Babamın üzerine değil benim üzerime atılmıştı o kara toprak. Babamla aramda o kadar güzel bir ilişki vardı ki ölümüyle herşeyimi kaybettim. Annem yanımda olmaya çalıştı ama o da Kamil'le evlenince onunla da dallarım kırıldı.

Kamil yani üvey babam annemle evlediğinden beri bana öyle bir kin besliyor ki her gün beni o kinin içinde boğuyor. Acaba neden böyle yapıyor.

Tamam belki onu babam yerine koymadım ama hep saygılı davranım. Sonuçda benden büyüktü. Elbet saygı göstercekdim. Zaten annemle ilk evlendikleri zaman beni yatılı bir okula vermek istedi ama annem izin vermedi. Annemle de ilk zamanlar ben olduğum için evlenmek istemedi ama sonradan razı oldu.

Acaba bana böyle davranmasını sebebi neydi. Ben ne yapmıştım kendine. Neden böyle oldu bu adam?

     Kitabımı bazı nedenlerden dolayı farklı bir boyutda yazıyorum umarım beğenirsiniz.