'Sanne kom is naar beneden, er is hier iemand voor je' hoor ik mijn moeder van onder aan de trap roepen. Ik loop de trap af en zie Luc in de deuropening staan. Ik spring hem om zijn hals. 'Hoe is het lief?' vraagt Luc. 'Top, nu ik jou zie in ieder geval' fluister ik. 'Kom mee naar boven'. 'Nee sorry ik moet echt weer weg' zegt Luc. 'Jammer' zeg ik snel. 'Ik wilde even weten of je veilig bent' zegt Luc met een mysterieuze stem. Luc geeft mij snel een kus en hij sluit de deur. Ik loop de trap weer op en loop mijn kamer in. Ik pak mijn Ipod en zoek mijn favoriete liedje op. Ik loop langzaam naar het raam en denk aan Luc. Waarom wou hij weten of ik veilig ben? zeg ik zacht tegen mijzelf. Even later hoor ik mijn mobiel gaan. Ik zie dat het Liv is. 'Hey San' hoort ze Liv zeggen. 'Hi Liv, ik dacht dat jij nog in Amerika zat?' zeg ik. 'Ja klopt, maar ik wilde je even bellen om te zeggen dat ik goed geland ben'. 'Liv?'. 'Ja, wat is er Sanne?'. 'Je weet dat bellen vanaf het buiteland heel duur is'. 'Echt? Oh dat wist ik niet, ik ga dan maar weer ophangen'. 'Ja is goed, we skype nog wel anders een keer'. 'Is goed, doei' zegt Liv als afsluiter. Ik leg mijn mobiel weer weg en zet mijn Ipod weer aan. Ik loop naar mijn bureau en pak mijn huiswerk. Ik pak meteen mijn wiskunde boeken. Wiskunde is mijn leukste vak. Ik sla mijn boeken open en begin te werken.
Ik zet mijn laptop uit en denk aan Luc. Ik pak mijn mobiel en begin te typen. Hey schat, kan ik je zien? Ik mis je heel erg. xx S. Ik wil net naar beneden lopen als ik een sms'je terug krijg. Ik open mijn mobiel en lees het. Hi lief, kan je vanavond? half 11 bij de park deur? mis jou ook. Gr. L. Ik ben blij dat ik wat terug krijg van hem. Ik sms snel wat terug. Top, dan zie ik je half 11 bij de park deur. xx S. Ik loop naar beneden. Ik kijk de kamer rond en zie mijn ouders nergens. Ik loop veder de kamer in. Dan zie ik het briefje dat op de tafel ligt. Hoi lieverd, paps en ik zijn even een avondje uit. Je bent dus alleen thuis vanavond. We weten niet hoe laat het word. Je weet waar het eten ligt. x mams. Ik loop richting de koelkast en zie nog wat macaroni staan. Ik zet de magnetron aan en zet het bakje macaroni erin. Even later zit ik met een bord macaroni op de bank. Ik zet de televie aan en ik kijk wat er allemaal is. Ik zap naar MTV.
Ik kijk op de klok en zie dat het al kwart over 10 is. Ik moet zo weg, zegt ze in zichzelf. Ik loop naar de kapstoken en pak mijn jas. Ik loop naar buiten. Het is erg stil buiten. Er loopt net een man met een hond langs haar huis. Ik pak mijn fiets uit de garage en begin te fietsen. De lantaarnpalen branden zachtjes. Als ik er bijna ben zie ik in de verte Luc al staan. Ik krijg meteen een glimlach op mijn gezicht. Maar die is snel weer weg als ik naar Luc's gezicht kijk. Ik stap van mijn fiets af en zet hem tegen een boom opslot. Als ik me omdraai staat Luc al voor me. 'Hey Sanne, alles goed?' begint Luc. 'Hi lief, ja alles gaat prima maar dat kan ik niet over jou zeggen. Ben je in elkaar geslagen?' zeg ik met een angstige stem. 'Ja dat kan je wel zeggen'. 'Je hebt een blauw oog en dat lijken wel wurgplekken in de nek'. 'Ajo, ik kom er wel weer bovenop'. 'Moeten we niet naar de politie of naar een ziekenhuis?'. 'Nee, dat kan niet. Ik wil me niet aanstellen. Het is niks'. 'Oke, daar geloof ik je op'. Ze lopen samen het park in. Ze gaan ergens op een bankje zitten. 'Ik hou van je' zeg ik. Het kwam er heel snel en onverwachts uit. Luc kijkt me aan. Ik kijk in zijn mooie bruinen ogen. Hij legt zijn hand op mijn wang en kust me. Ik kus hem terug. 'We kunnen ook naar mijn huis gaan. Ik ben toch alleen thuis vanavond' zeg ik. 'Dat is goed' zegt Luc met een klein lachje. Als ze het park uitlopen gist Luc de fietssleutel uit mijn achterzak en pakt de fiets. Ik ga achterop zitten en sla mijn armen om zijn middel. Ik leg mijn hoofd op Luc's rug en doe mijn ogen even dicht. Na een paar minuten zijn we bij mijn huis aangekomen. Ik stap af, Luc zet mijn fiets in de garage en loopt naar mij toe. Ik doe de deur open en we lopen samen naar binnen. Luc doet de deur opslot. We lopen samen naar boven. Luc loopt mijn kamer binnen, doet zijn jas uit en legt die over mijn stoel. 'Ik hou ook van jou' fluistert Luc in mijn oor. We kijken elkaar aan en zoenen elkaar.
Ik hoor Luc de trap afkomen. 'Goedemorgen lief' zeg ik. 'Jij ook goedemorgen' zegt Luc. En hij kust mij op mijn wang. 'Ik dacht ik laat je maar liggen, je zag er zo lief uit' zeg ik met een zacht lachje. 'Ik heb wel erg genoten van vanacht' zegt Luc. 'Ja ik ook' ik kijk Luc lief aan. 'Zijn je ouders eigenlijk al thuis?' vraagt Luc als hij de koelkast opentrekt. 'Weet ik niet, ik heb ze niet gehoord vannacht. En ik heb ze net ook niet gehoord' antwoord ik. Luc pakt een plakje kaas en gaat naast mij zitten op de bank. Als we allebei klaar zijn met eten, gaan we samen naar boven. Luc trekt zijn kleren aan. 'Ik moet zo weer gaan' zegt Luc als hij zijn t-shirt over zijn hoofd trekt. 'Maar je hebt geen fiets' zeg ik. 'Ik loop wel' zegt Luc snel. 'Is goed' zeg ik en ik volg Luc mee naar beneden. We geven elkaar een kus en Luc loopt weg. Ik doe de deur dicht en loop weer naar boven. Ik leg mijn hand op de deurklink van de deur van mijn ouders. Als ik de deur open doe zie ik mijn vader op de grond liggen met een dekentje en mijn moeder ligt in het midden van de tweepersoonsbed. Ik lach zachtjes en sluit de deur. Zachtjes loop ik de badkamer in. Ik zet de douche aan. Als de douche eenmaal warm is stap ik eronder. Ik voel de warme stralen over mijn lichaam gaan. Ik moet er niet aan denk hoe de kater van haar ouders gaat worden vandaag. 'Dat gaat nog wat worden' zeg ik tegen mezelf. Ik pak wat shampoo en smeer het in mijn haar. Ik spoel me af en zet de douche uit. Ik pak een handdoek van de stapel, droog me af en stap uit de douche. Ik hoor de buren weer ruzie maken met hun zoon. Ik hoorde dat hij aan de drugs is gegaan. Ik kijk in de wazige spiegel. Ik ga erlangs met mijn handdoek. Dan zie ik mezelf scherper. Ik zie mijn lichtbruine haren en mijn blauwe ogen. Ik ben aan de ene kant best trots op wat ik zie, maar achter die leuke glimlach zit veel verdriet. Ik draai me om en pak mijn badjas. Ik loop de badkamer uit en loop mijn slaapkamer binnen. Ik trek mijn joggingbroek aan met een zwart hempje. Ik zet mijn laptop aan. Ik open MSN, ik zie dat Liv online is. X_sanne_x : heeeii Liv. LiVvvie_xx : Hey San. X_sanne_x : Hoe is het daar? LiVvvie_xx : SUPER, ik zit nu bij Starbucks. Wist je dat het hier veel lekkerder is dan bij ons in amsterdam. X_sanne_x : haha ja dat geloof ik best.......#Jaloersssss :$ LiVvvie_xx : Ahhww je hoeft echt niet jaloers te zijn hoor. Mis je wel meid <3 X_sanne_x : mis jou ook xxxxxxxx LiVvvie_xx : hoe gaat het eigenlijk met jou en Luc eigenlijk ? X_sanne_x : euhmm... Ja gaat wel goed, hij is vannacht blijven slapen. LiVvvie_xx : oeehhh was het gezellig samen ? X_sanne_x : haha ja hoor. LiVvvie_xx : maare ik moet nu weer gaan schat. Sorry dat ik niet langer kan chatten maar ik ga met me mams shoppen. X_sanne_x : have fun meid. Neem wat leuks mee voor mij :) LiVvvie_xx : ja is goed hoor mopp, doeiii xxxxx. Ik log mezelf uit en kijk even op mijn facebook-pagina. Ik zie een leuke foto van Liv en haar moeder die de H&M inlopen. Ik klik op 'Like'. Ik zet mijn laptop uit. Ik pak mijn Ipod en steek hem in mijn box. Ik stel mijn afspeellijst in op Shuffle. En ik ga op bed liggen. Ik luister naar de muziek. Ik loop naar het raamkozijn en ga erop zitten. Ik zie de druppels van de regen tegen het raam. Soms zie ik een bliksemflits voorbij komen. Ik loop naar mijn bed en ik haal er een stoffige doos onder vandaan. Ik open de doos. Er liggen alleen wat boeken en wat foto's in. Ik zie mezelf op een van de foto's samen met een jongen. De tranen komen mijn ogen uit gerolt. Ik voel de tranen over mijn wangen glijden. Ik weet precies wie hij is, na één blik te hebben gehad op de foto. Ik kijk achterop de foto en zie zijn telefoon nummer staan met hartjes eromheen. 'Zal ik hem bellen' vraagt ze zichzelf af. Ik pak mijn mobiel en toets zijn nummer in. Ik wacht even om op 'bellen' te drukken. 'Zou ik dit echt moeten doen?' vraagt ze zig af. Ik druk met mijn vinger op 'bellen'. Ik hou zenuwachtig mijn mobiel tegen mijn oor. Todat ik iemand aan de andere kant hoor. 'Met Nick' hoor ik hem zeggen. 'Hey, met Sanne' zeg ik snel. 'Sanne? Ben jij dat?'. 'Ja, ik ben het'. 'Ik heb niks meer van je gehoord sinds toen het uit ging'. 'Klopt, ik vond onze foto's weer en zag jou nummer achterop staan dus ik dacht ik bel je even'. 'Okej, maar wil je nog iets zeggen of vragen?' vraagt Nick. 'Euhm ik vroeg me af of je weer een keer wilt afspreken met mij?'. 'Ja is goed, leuk. Wanneer?'. 'Morgen ? Om een uur of 9 's avonds in het park?'. 'Ja, ik zal er zijn'. 'Tot dan, doei'. 'Dag' zegt Nick als afsluiter.
hey, ik begin net pas met schrijven hierop. Ik ga proberen elke week een Hoofdstuk te schrijven. Alle tips en ideeen zijn altijd welkom. Laat alstjeblieft een reactie achter hoe je het eerste stuk vond. xx Julia
JE LEEST
everything
Mystery / ThrillerSanne (17) is een lief, behulpzaam en grappig meisje dat meestal op zichzelf is gekeerd. Zij heeft een vriend, Luc (18). Bij Luc thuis gebeuren dingen die hij niet wil vertellen aan Sanne. Luc gaat dan ook met foute vrienden om. Daar is Sanne de dup...