Love High, Dream High

Chapter 6

Chapter 6

Michaela's POV

Ba't nga ba di ko napansin or nagkutob man lang na si JP SUNGIT ay si JP KABABATA ko? Number 1: MASYADO SIYANG MASUNGIT!!! okay, masungit rin naman si JP kababata kaso naman grabe na sungay ni JP Sungit nu. Di carry. Number 2: LAGING MAGKATAGPO ANG KILAY NIYA. LAGI POKERFACE. LAGING NAMBABARA. Okaayy, ginagawa rin niya yan dati pero kasi, oveerst tong ngayon. Dinaig na ako eh. Oo, dati ako lagi ang ganito. Pero ngayon , wala na. Kanya na, kanya na ang trono =___=. number 3: NAGBAGO MUKHA AT UGALI NIYA. Ohyiiz, gumwapo ang moko. Hahaha, bakit? Gwapo nga naman siya. Kaso yun nga lang. Tulog to ng nagbuhos si Lord ng kabutihang asal dito. Nakanang! Di na nagbago.

Pero kahit ganun, nakakamiss siya eh. :))))) nakakamiss ang taong di alam ang birthday. XD tsaka yung memories. Wanna know how we met?

It all started on a..... once upon a time..... Long time ago.....

hahaha, pero ganito talaga yun. It was on the 25th of December at Seoul, South Korea...

*FLASHBACK

MICHAELA's POV

“*huk... omma! Appa! *huk” (huk...mom....dad.....huk)

“ya. Gwaenchanayo?” (hey, are you alright?)

“aneyo..” (no)

“yeogiseogidalyeo” (wait here.)

“eodigaseyo?” (where are you going?)

Tumakbo ako papunta sa isang convenient store. Sabi nila mommy, pag may umiiyak. Dapat patahanin. Kaya bibilhan ko yun ng candy ^_________^ kawawa naman kasi. Pasko pa naman. Pagkatapos kong bumile eh bumalik ako dun sa bata, umiiyak pa rin siya. Kawawa.

“geuman ul-eo” (stop crying)

“what's this?”

ayy, langya to! Marunong pala magenglish ://

yeah, di kasi ako sinanay ng parents ko na magsalita ng Korean kasi mas may Pinoy blood and everything daw ako. Tsaka english kami sa bahay. Korean lang pag nakikipagusap sa ibang tao.

“Yeong-eo reul hasimnika?” (You know how to speak English?)

“ne.” (yes)

“from where?”

“Philippines.”

“kababayan pala kita! Hahahaha :))))”