Bölüm 2

167 26 5
                                    


"Yine ağlıyor olamazsın.Gerçekten başımı şişiriyorsun."dedi balkonun öbür ucundan .

"Üzgünüm ."diyebildim sadece .Bugün okula gitmiş ve bir anda kafamı bir klozetin içinde bulmuştum.Klozetteki su soluk boruma kaçtığı için anlamsız derecede acı çekmiştim.Ama bu hiçbirnin umrunda değildi.

"Anlatcak mısın?"

"Başını şişirdiğimi sanıyordum."

"Tersini söylemedim.Anlatmanı bekliyorum."

"Kafam bugün bir klozetin içindeydi."deyip sinirden güldüm.

"Buna karşılık naptın?"

"Okuldan koşarak çıktım ."

"Ne yani bunu yapanlara bir yumruk atmadın mı?"sesini yükseltmişti .Babaanne koltuğunu durdurmuştu .Sonuçtan hoşlanmadığı belliydi.

"Ne yapmamı bekliyordun?"

"Bunu yapanlara yumruk atmanı."elini havaya kaldırdı ve yumruk şeklinde büktü.

"Bunu yapsaydım daha kötü şeyler olurdu."

"Hayır,hayır ."diye itiraz etti ve devam etti konuşmasına

"Eğer sen karşılık vermezsen daha kötü olacak .Sana bunu yapmalarına izin veremezsin."

Derin bir iç çektim.Eğer onlara orda bir yumruk atsam bin yumruk yiyeceğimi biliyordum.Şişko parmaklarım o kadar güçlü değildi ne yazık ki .

"Oturduğun yerden yorum yapmak kolay ."deyip savunmaya geçtim hemen .Yumruk atamazdım .Hiçkimseye.

"Yani korkaksın."

"Değilim ."

"Evet öylesin ."deyip babaanne koltuğundan kalktı.

"Belki o yumruğu attığında senle konuşabilirim ."deyip balkon kapısına doğru yürümeye başladı.Geçerken mor bir saksıyı ayağıyla devirmiş,üstüne küfür etmeyi de es geçmemişti .Balkon kapısını itip içeri girince kendimi boşlukta hissetmiştim.Konuştuğum tek arkadaşım oydu.Balkondaki bir çocuk ne kadar arkadaşım olabilirse...

Balkondaki ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin