Κεφαλαιο 1

160 25 1
                                    

" Ποναω"...
" Κανε λιγη επιμονη... Σπρωξε"
" Αα Αα Αα... Ποσο;"
" Σπρωξε και αλλο... Πρεπει"

Στον τελευταιο αναστεναγμο το δωματιο γεμισε φασαρια... Το κλαμα του " αγγελου" της ταραξε ολη την κλινικη...
Η ταλαιπωριμενη γυναικα επεσε στο κρεβατι " πτωμα"... Προσπαθουσε να επαναφερει την αναπνοη της και οι σφυγμοι ειχαν πλεων ηρεμισει.
Οι μαια την κοιτουσε χαμογελοντας... Της εδωσε το μωρο στην ζεστη αγκαλια της και πηγε να φωναξει τον συζηγο της.
Κοιταξε το γιο της στα ματια και την πλυμηρισσαν δακρυα.
" Τουλιπα μου... Εσυ εισουν 9 μηνες μεσα μου;... Χαλαλι ομως"

Η πορτα του δωματιου ανοιξε και εμφανιστηκε μια εξαθλιωμενη αντρικη φυγουρα. Την πλησιασε και της χαιδεψε τα μαλλια...
" Μην με ακουμπας... Παλι επυνες;"
" Ναι γιατι; Αναφορα θα σου δωσω; Τι ειναι το μπασταρδο;"
" Μην φωναζεις ετσι εδω μεσα... Μην το ξαναπεις ετσι τον γιο μου.
" Γιατι δικο μου ειναι;"
" Ευτυχως"
Απλωσε το χερι του στην ταπεινωμενη γυναικα αλλα η πορτα ανοιξε αποτομα και εμφανιστηκε η μιευτηρας...
" Καλυτερα να αφησετε την ασθενη να ηρεμισει κυριε... Ειναι αργα... Πρεπει να κοιμηθει..."
Η εκφραση του προσωπου του ξυνισε αλλα βγηκε κακην κακως απο το δωματιο...
Η γυναικα εδωσε το μωρο στην υπευθυνη και να εκλεισε τα ματια της... Ηταν μονη στο δωματιο και το σκοταδι ειχε πεσει σαν μαυρο πεπλο πανω της.
Ξαφνικα ενιωσε την παρουσια καποιου διπλα της ..
" Ελευθερια" ακουσε μια απαλη φωνη να της ψυθηριζει...

"Γυναικα"Where stories live. Discover now