bölüm-1

3 0 0
                                    


'yaşamak bir meslektir ' (ikiye on kala )

seslerin ne olduğunu anlamakta zorlanıyordum.gözlerimi yavaşca araladım baş ucumda en yakın arkadaşım çağla duruyodu daha yeni yeni kendime gelsemde o çoktan boynuma sarılmıştı

-Ece iyi misin ? su vereyim mi ?

çok telaşlanmıştı daha bana ne olduğunu bile anlayamamıştım tek hatırladığım gece su alak için mutfağa inicektim kulaklığım takılıydı ve...ve sonrası yok .

-çağla sakin ol iyim bana noldu ?

-nasıl nasıl iyi olabilirim ece abin seni bana emanet etti ve ve ben seni koruyamadım

-çağla bi sakin ol 1. bana ne oldu 2. sakın abime haber verdiğini söyleme

çağla birden kafasını öne eğdi bu yine bir şeyler karışırdığını gösteriyodu

-çağla söyler misin ?

-aslında merdivenlerden düştün ben uyuyordum ve birden bi ses duydum aşağıya baktığımda başın...başın kanıyordu ve aslında bakarsan abine haber verdim ama

-ama ne çağla beni geri götürüceğini biliyorsun

- biliyorum ama seni öyle görünce gerçekten çok kötü oldum

uff abimşimdi gelicekti bi ton ortalığı yıkıcak bide onu ikna etmeye uğraşıcam zaten başım çatlıyo başıma daha ne gelebilir ki ?

demez olaydım abim içeri girdiği anda yanında tam yüzünü göremediğim biri daha vardı kapıdan geçtikleri an kadın abimin arkasında çekildi ve ve o yıllardır beni görmeyen annemdi

hangi yüzle hala buraya gelebilirdi ki başım dahada kötü oldu ve sanırım tekrar kanmaya başladı göz kapaklarıma hakiim olamadım o sırada tek duyduğum çağlanın tiz çığlıyıydı.

bu olamazdı o kadın beni bizi bırakıpta hiç bişey olmammış gibi gelemezdi düşünüyordum fakat değil gözümü açmak parmağımı dahi oynatamıyordum bunları düşünmek başımın ağrısını katlasa da kendimi alı koyamıyorum yavaşça gözlerimi aralamaya çalıştım sanırım başımda abim vardı gözlerimi açtıkça daha net görüyodum çağla yatağın yanında ki koltukta uyuyordu abimse ellerimi tutmuş bana bakıyordu uyandığımı anlayınca elini yavaştan çekti hep böyleydi zaten beni çok severdi ama kötü abi rolü oynakta da üstüne yoktur uyandığımda birden ayaklandı çağlada ani hareketle uyandı hemen yanıma koştu gözleri şişti ve iraz sersemlemiş gözüküyordu

-ece ece iyi misin ? ece çok korktum sen beni öldürücek misin kızım batu abi gerçekten benlik bi durum yoktu ben onun koruum gerçekten korudum o kendi su için şey yapınca şey olmuş

-her neyse çağla bu konuyu sonra konuşucaz

deyip göz devirdi vve bana doğru yaklaştı

-iyi misin ?

dedi sesinde endişesini saklamaya çalıştığı çok belliydi

- iyim (korkarak da olsa ) beni geri götürücek misin abi ?

- bu konuyu sonra konuşucaz ufaklık

deyip alnımdan öptü kendimi hiç olmadığı kadar güvende hissetirmişti bu öpücük biraz diklendim herkes bana endişeli ve biraz da tedirgin bakışlarla bakıyorlardı

- ne var ! ! tuvalete gidicem yasak mı ?

çağla:yok hayır da daha yeni uyandım korktum o yüzden yani

batu (abim ): sanki bişe yaptık Allahım yaa !! git ne halin varsa gör

dedi biraz dalga geçercesine bende o sırada ayağa kalktık artık başım o kadar ağrımıyordu abim kapıyı açtığı sıarada diğertaraftan da kapıyı biri açtı o oydu elinde kantin tepsindeki tostuyla dikilmiş bana şevkatla bakmaya çalışıyordu

-ben sadece hastane de olduğunu öğrendim ve gelmek istedim

kan beynime fışkırmıştı söylediğim kelimeleri ne düşünebiliyor nede ağzımı tutabiliyordum 

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 07, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GEÇMİŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin