I need you || Gio

✖️ Hoofdstuk 1

Wat heb ik spijt dat ik mee ben gegaan naar Gio's feestje. Er is echt niks aan. Ties staat de hele tijd bij zijn squad en niemand neemt ook maar de moeite om met me te praten.

Ineens voel ik een warme schim naast me neerploffen. Als ik naast me kijk, krijg ik een spontane hartstilstand.

Rustig blijven. Er is vast geen andere plek meer, daarom gaat hij naast je zitten.

"Wat doe jij hier op een feestje als je niet danst?" grijnst Gio. Hij kijkt me aan met zijn donkerbruine ogen en mijn armen en benen voelen slap aan.
"U-uh, Ties smeekte me om mee te gaan." vertel ik.

"En je gaat gewoon mee, terwijl je misschien niet eens wilde?"
"Ik wilde wel," zeg ik snel, "Maar niemand mag mij. Dus blijf ik forever alone hier zitten."

"Kom, ik weet wel iets." grijnst hij. Hij pakt me vast bij mijn arm en sleept me mee naar de keuken. Dansende mensen botsen tegen me aan en een plasje bier valt bijna over mijn schoenen.

"Je hebt vast wel eens gedronken, toch?" vraagt Gio, terwijl hij in de koelkast kijkt.
Nee, nog nooit, want mijn ouders zijn te streng, wil ik zeggen. Maar ik doe dat niet. Dan kom ik over als een pussy.

"Uhm, ja. Maar doe iets minder sterks please." lieg ik. Ik schenk een warme glimlach.
"Witte wijn?" Hij haalt een grote fles witte wijn uit de koelkast en glimlacht. Ik knik, met een brok in mijn keel.

"Kom, we gaan naar buiten. Dan kunnen we in alle rust van de wijn genieten." Opnieuw pakt hij mijn arm vast en sleept me door het huis, de tuin in.

We gaan zitten op een plekje waar bijna niemand is. Hij zet de wijnglazen en de fles wijn voor zich op de grond en gaat zitten in de kleermakerszit. Ik doe maar hetzelfde. Ugh, wat ben ik eigenlijk een meelopertje.

"Hoe zit het eigenlijk tussen jou en Ties?" Gio schenkt in beide glazen evenveel en kijkt me dan diep in mijn ogen aan.
"Huh?" Ik pak een glas en neem een slok. Niet verkeerd. Opnieuw neem ik een slok.

"Heb je uhh.. Gevoelens voor hem, om het maar zo te zeggen."
"We zijn alleen beste vrienden, meer niet. En dat wil ik ook niet." vertel ik. Hmm.. Deze wijn smaakt naar meer. Ik neem een flinke slok.

"Ik dacht.. Uhh.. Omdat jullie zo close zijn en hij het zo vaak over je heeft." Hij neemt ook een grote slok van zijn wijn maar trekt dan een zuur gezicht.
"Wat is er?" lach ik.
"Ik lust helemaal geen wijn, wat laat jij me drinken, joh?!" Hij duwt me speels naar achteren, waardoor ik in de lach schiet. Ik duw hem, hij duwt mij en voor ik het weet..

Voor ik het weet, wordt Gio door een random persoon bovenop mij geperst.
Gio moet lachen. "Sorry."
"Geeft niet." zeg ik.

En ik weet niet of het door de drank komt of dat ik droom ofzo, want zijn gezicht komt dichterbij. En dichterbij en dichterbij..

..Tot ik zijn zachte, warme lippen eventjes op die van mij voel. Snel trekt hij zich verlegen terug.

"Uhh.." mompelt hij.
"Tsja.." zeg ik. Een ongemakkelijke stilte vormt zich.

Hij heeft gedronken, Rosa. Hij voelt niks voor je. Alcohol doet gekke dingen met mensen. Hij deed dit niet bewust.

"Ik.. Uhh.."
"Je hoeft niks te zeggen." zeg ik. Ik sta op en loop naar binnen. Ik pak Ties bij zijn arm en sleep hem mee de gang in.

"Ik wil naar huis." fluister ik.
"Hoezo?" vraagt Ties. Je kan duidelijk horen dat hij een glaasje te veel op heeft. "Niet gezellig?"
"Voor jou wel, ja. Maar ik vind het hier geen ruk aan. Ik ga."

"Is er iets gebeurd?" vraagt hij. Ik trek woest mijn jas aan.
"Niks wat jou aan gaat." bries ik. Ik ruk de deur open, de koude wind blaast me tegemoet.
"Blijf nou even," zeurt hij, "Nog tien minuutjes."

Ik schud mijn hoofd. "Ik heb hoofdpijn. Dag Ties." Ik duw de deur dicht en pak mijn iPhone, die begint te trillen in mijn broekzak.

onbekend nummer: hey
ik: wie the fuck ben jij en hoe kom je aan mijn nummer?
onbekend nummer: ik ben gio en ik heb je nummer al een poosje. maar nu dacht ik dat het wel goed te pas zou komen.
ik: wat moet je?
onbekend nummer: ik vraag me af wat er aan de hand is. hoezo liep je ineens weg? vind je het erg dat ik je zoende? want dan doe ik dat nooit meer.

Vond ik het erg? Zeker niet. Het voelde fijn: Zijn zachte lippen op de mijne. Zijn warme, zorgvolle hand op mijn wang. Nee, ik vond het niet erg.

onbekend nummer: hallo? aarde aan rosa?
ik: hmm, idk
onbekend nummer: het spijt me, maar ik liet me gaan
ik: je zoent best goed tbh
onbekend nummer: het waren maar 2 seconden lol
ik: good enough
onbekend nummer: kom terug en ik laat je zien hoe goed ik het kan ;)
ik: uhh, okay?
onbekend nummer: of niet.. ;)

Ik zal voor het eerst echt zoenen. Natuurlijk grijp ik die kans, zeker met mijn crush.

ik: okay, ik kom
onbekend nummer: ik laat je binnen

...

Vijf minuten later zitten we op zijn kamer. Iedereen is beneden en ik staar naar mijn handen.

"Je bent eigenlijk best mooi, valt me nu pas op." zegt Gio.
"Best mooi?"
"Oké je bent gewoon fucking lekker, ik lieg niet." Hij glimlacht, ik glimlach terug.

"Hmm, oké dan."
"Ach.. Weet je wat? Kom gewoon hier en laat me zien wat je kan." Hij legt zijn handen op mijn heupen. Nerveus leg ik mijn handen in zijn nek.

Hij drukt zijn lippen op die van mij, ik draai mijn hoofd langzaam naar links. Hij tikt met zijn tong tegen mijn lippen aan en stress schiet door mijn hoofd.

Wat nu? Ik heb nog nooit gezoend!

Ik open langzaam mijn mond en hij kust me heel zachtjes. Zorgzaam, niet als een of andere roeiboot die een spastische aanval krijgt.

Hij trekt langzaam zijn hoofd terug en kijkt me aan met een brede glimlach.

"Je bent hier goed in, Roos. Moeten we vaker doen." grijnst hij.

Ik, goed in zoenen? No way!

"Hmm, misschien." zeg ik en ik druk mijn lippen weer op die van hem.

[ goedenacht, morgen of middag! geniet van je dag (of nachtrust)! ]