[Sam Hale's POV]
<Hale's Residence/ PROVINCE>
It was one heck of a day. Galing kami ni Mamo [lola] sa bukid. Sumama ako, syempre. Namitas kami ng prutas at mga gulay na uulamin para sa hapunan. The fresh air never failed to clense the pollution stocked in my lungs.
"Ikaw ba'y nasasayahan parin sa bukid, apo?"
Mamo suddenly asked. I faced her. Gave her a little curve of my lips assuring her that-
"I really am, Mamo. Thanks for accomodating me here."
She smiled sweetly.
"Maligaya rin ako, Sam at ikay andito. Akala ko nakalimutan mo na ako, eh. Sampung taon kang hindi umuwi rito apo. Anong naging buhay mo, apo?"
For a moment, I just stared at her old, wrinkled but beautiful face. I can't find the exact words to tell her.
"I was-----"
"Mana Rosa!! Handa na po ang kusina!!"
Mamo's helper shouted.
"Aryan na! Magluluto na muna ako, apo! Mamaya mo na sagutin ang tanong ko."
I gave her a nod.
"What am I gonna tell you, Mamo? That I had the finest life man can ever imagine? Or that Im.....
I don't know exactly what to say. Nahiga nalang ako sa damuhan, sa ilalim ng malaking acacia.. Hinahaplos ng hangin ang mukha ko.. Nililipad nito ang buhok ko.. Sumisilip naman ang araw sa mga dahon ng puno ng acacia at marahang tumatama sa mukha ko. I love the feeling of it. Ayokong mag-isip.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Oy.. Oy.."
=_______= Estorbo.
"Mama..."
=_______+ kuliiiiiiiiiittttt
"Gising..."
=_______= ewaaaaaaannn
"Oy! Ano baaaaaa!"
>________< buuusssseeeeeeeetttt
"Oyyyyyyyyyyyyy!!!!"
O______________O! sunoooooogggg?????!!
BINABASA MO ANG
Oh my GOD
RomanceThe least thing Sam would want is an annoying girl named Aya. Nasa bakasyun sya sa bukid kung saan simpleng nakatira lamang ang donya nyang lola. Everyone was asking where he's been and why he's back after 10 long years. Could he ever hide a secret...
