Chapter 1 - Walking To School

243 4 5
                                    

Rinoa's POV

*kring kring* (sound effect ng alarm) ugh dammit! Tinignan ko yung alarm ko and its 4:00 am in the morning. First day of school na ngayon bale 4th year high school na me! 😂 but still... -_- waking up at mornings?? Uhh!!! I got up and do my things... Just like a typical normal teenager do.

~~~~~~~~~

Natapos na ko kumilos. At pumunta sa room ni ate. Yup... ATE. Wala lang. I just call her ate kahit same age lang kame. So Binuksan ko na yung doorknob at nakita Kong tapos na si ate pero nag ce-cellphone lang. Tss..

"HOY! Ate! Tara na 5:40 am na oh! Your so bagal naman!" Hahaha trip ko lang sabihin na mabagal sya. Sanay naman syang sinasabihan ko syang mabagal.

"Luh?! Can't you see ba ha?! Im done na oh! Tss.. nag ce-cellphone lang ako!" Ate

"Yeah..... WHATEVER" Me

haha sarap talagang asarin yan si ate.
I go down na sa stairs at pumunta sa living room and nakita ko so dad.

"Hey dad" i kissed him sa cheeks

"Hey sweetie. You wanna eat breakfast?" Dad

"Nah... im full." Me

"Okay" Dad. May narinig akong footstep galeng sa hagdanan.. Pagtingin ko si ate lang pala.

"Oh. Your here na pala ate tara na naghihintay yung driver natin na si manong Jung" Me. Ohhhh diba maka driver hahaha.

"Ok ok!" Ate

"Your so bagal kase eh! Hmp!" Me.

"Oo na oo na! Ako na mabagal kahit ako yung mas mabilis kaysa sayo! Nag ce-cellphone lang ako eh" sabay pout. Luh. Kala nya kinaganda nya...

So nasa labas na kame ng bahay papunta sa car namen. Pero huminto ako sa paglalakad.

"Oh? Bakit ka huminto?" Ate

"I was just thinking kung paano maglakad nalang tayo? Tutal may 20 mins pa naman tayo para mag walk" Me. Wala lang. Trip lang. alam ko namang tatanggi yan. Ayaw nya maglakad eh!!

"Geh na nga. For morning exercise na den. Tutal malapit lang naman.. 2 street away pa" Ate

WOW! Himala!! Once in a blue moon lang yan maglakad! Bihira yan maglakad!

"Oh? Anong tinutunganga mo dyan? Tara na mag walk na tayo!" Ate

Sumunod na ko sakanya sa pagwawalk. Suddenly may narealise ako haba ng naglalakad.

"AY! Ate! I forgot nga pala! Paano na si manong Jung?! Naghihintay na yun dun!" Me

"I already told him na habang tumutunganga ka kanina. Ikaw kase! Tunganga pa more!!" Ate

"Eh sorry naman!" Me

Nauna ako sakanya maglakad. Ambagal kase! Maya maya parang wala na kong naririnig na footstep from my back...

PAGLINGON KO......

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

TO BE CONTINUED!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
(A/N)
AY!! HAHAHA ANYEONG! ^^
SALAMAT PO SA PAGBABASA 😍
SA MGA SILENT READER DYAN! WAG NA KAYONG MAGING SILENT! RAMBOLIN NYO NA YUNG MGA COMMENTS HAHA 😂😂
PLEASE KEEP READING PO 😘😚
-Ms. YOW

(Wag kayong ano 😂😂
Eh sa "yow" gusto ko eh haha)

BEFORE POPULAR Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon