Acıları Unuttuğumuz Geceler

Acılarımızı Unuttuğumuz Geceler

acılarımızı unuttuğumuz geceler var, hatırlamadığımız kahkahalar, belki de gözyaşları..
kaçımız merak etmiyor ki ?
kaderimizin şüpheli ve şehvetli oyunlarını.
kaçımızın önüne sunabilsek kaderi..
kim sayfaları açıp karıştıracak kadar cesaretle dik duracak bu oyunda.
acısıyla,tatlısıyla,ölümlerle,süprizlerle,kazançlar ve kaybedişler,tükenişler,var oluşlardan yok oluşlara,hatıralara kim bakabilecek hangi yürek.
biliyorum ki ; korkaklar gibi davranacak ve o kitabı okuyacağız.
sonra piçler gibi pişman olacağız.
bazen bir takım olayları,nesneleri,sıfatları,vasfı olan tüm varlıkları bilmemek gerek,bildiğimiz kadarı kâfi.
bir olayın derinine inmek o konuda bilgi sahibi olmak mutsuzluğun daniskası.
rutübetli bir evin holünde ki kafası kopmuş hamamböcekleri gibi beyinsiz yaşamayı kabulleniyoruz.
hiç sigarayı bırakmaya teşebbüs ettiniz mi ?
ekseriyetle şöyle olur ;
bir bahane,bir aldanış,bir kendini kandırmaca,öyle pisi pisine uzun zaman içmemişken birden tek dala yellenirsiniz.
ardından tüm tütün bahçesine müptela olmuş parmaklarımız ve alt dudaklarımız göreve hazır devreci asker rolüne bürünür.
çünkü nikotin şehvetli bir fahişe gibidir,uzun bacakları ve sarı saçlarıyla kokusuna aşık eder.
tek gecelik unutulacak bir aşk.
çünkü kumar gibidir.
tüketene kadar seninle beraber olur.
pişman olursun piçler gibi.
çünkü madde gibidir.
rahat bırakmaz,başını yastığa koyduğunda bir güvence olsun diye kanına işlersin ciğerlerine salarsın katran kokulu dumanı.
kaderimizin içinde ki gizleri de bilmemek daha iyidir.
tıpkı sigaraya tekrar başlamamak için hiç bir bahane bulamayacağın gibi.
içinden bir ses sana tersini yap diyorsa,sen bildiğini yapmaya devam et.
son an da olsa kararını değiştir,tam tersini yap.
en azından kaderinde gururlandıracak bir sayfa yazmış olursun.
belki doğrusu budur.