Chapter One
~Confirm na~
Oh my gosh
Ano ng gagawin ko?
Erianne.
Ang baliw mo kase.
Hindi ka kase nag iisip. Ano ka ngayon?
Nganga ka? Kase nga...
"Aaahhhhhhhhggggggg" sigaw ko kase feeling ko yun lang ang makakatulong sakin sa ngayon. Ang ilabas ang lahat ng emotion na nakikimkim na sakin.
Dahil frustrated na ko kusa na lang akong napaupo sa bakanteng upuan na nadaanan ko.
Naramdaman ko na lang na may pumatak sa mga kamay ko na nakapatong sa mga binti ko
And guest what umiiyak na naman pala ako .
Days ago ng maging iyakin na lang ako. Siguro dahil natural na ito sakin? O siguro dahil malaki lang talaga ang problema ko.
As in Malaking malaki.
"Miss, ok ka lang ba?" nakaramdam na lang ako ng may humawak sa kanang balikat ko.
Pagtingin ko isa pala siyang babae na pasyente dito sa Hospital na ito.
Hospital?
Bakit nga ba ako nandito?
Yun po ay dahil may kinorfirm ka lang?
---------
"Hi,Erianne" bati sakin ni Dr.Ramos ng makapasok siya sa opisina niya kung saan kanina ko pa siya hinihintay para sa isang malaking bagay.
"Doc, ano na pong resulta?" kinakabahang tanong ko.
Ngumiti siya sakin ng napakalawak na lalong nag pakaba sakin.
"It's positive your PREGNANT and is already a one week. Wow hindi ko akalain na ganun ka kabilis na mabuntis and I think matutuwa ang husband mo sa mabilisang pagbubuntis mo." mahaba niyang sabi na hindi pa ata nagsi-sink in sa brain cells ko.
Yeah I lie about a husband thing.
Yun ay para hindi ka magmukang kawawa once you know the real result about your condition? -sabi ng kabilang isipan ko.
Eh ano ka ngayon di ba kawawa ka pa rin kase di man malaman ni Doc na wala ka talagang asawa , in the real life isa kang malaking loser.
"By the way congratulations for the both of you I think your husband must be proud of you." at doon na nagunaw ang mundo ko.
Must be proud daw ohh.
Magiging proud pa kaya yun pag nalaman niya na magiging ama na siya sa isang babaeng naka ONE NIGHT STAND niya?
Baka nga magpakamay pa yun,noh.
Ano bang dapat kong gawin?
At paano ko sasabihin sa "husband" ko daw itong kondisyon ko?
--------
Nag aalalang napakunot ang noo nung babaeng katabi ko ng humagulgol na ako ng iyak.
"Hala miss, ok ka lang ba talaga? Anong nagyayari sayo.?" sabi niya habang hinahaplos ang likuran ko. Para siguro kumalma ako?
Eh paano ako kakalma kung isang malaking dagok sa buhay ko ang nangyayari sakin ngayon? -ang lalim nun ahh-
Bakit pa kase ako sumama sa lintek na Sosyaling Party na yun eh.
Eh di sana hindi na nangyari yun.
Paano ko sakanya ipapaalam ito. Kung first of all di naman niya ako kilala.
Mag bigti ka na lang ERIANNE JHANE PEREZ.
Magpakamatay na lang kaya ako?
Tumalon sa tulay?
Magpasagasa sa sasakyan?
Oh di kaya?
Bigla na lang akong napahawak sa tyan ko.
HINDI.
Hindi, Eri kasalanan sa Diyos yang iniisip mo.
Abortion?
Isa kang malaking Tanga pag ginawa mo yan.
Napahikbi na lang ako ng ma realize ko, ang balak ay hindi pag isip kong pag patay sa ANAK ko.
Iniisip ko palang parang hindi ko na mapapatawad ang sarili ko.
"Sorry, baby ko, patawarin mo si Mommy." mangiyak ngiyak kong sabi habang hawak ko ang maliit ko pang tyan.
"Miss, tama na wag ka ng umiiyak." nandito pa pala si Ateng pasyente.
Hanggang sa na malayan ko na lang na kailangan ko na ng tulong niya.
---
A/N: Uwwwwwaaahhh ang panget? But i try my best nman eh. Pero sana may magbasa parin nitong story ko. I know this is my first story ,and i wish this is my first story success. Wish ko lang naman.
By the way this is EXO Fanfiction.
Who's Chanyeol bias, here?
Gender: Fanfic,Romance,Medyo Comedy,Drama, and Etc.
#ilovechan>•<
we_do_exIss
