Ang Mayabang na pag-ibig

Epi.#5

LAWRENCE POV

Goodmorning to myself and to my dearest yaya , si mommy and daddy nasa ibang bansa , like other people ofcourse naiwan ako sa yaya ko pero mabait to, ito ang unang babae sa buhay ko. Sige na nga tama na kwento.

"Anak Rerence , gising na"

"Okay men"

"Hoy! ngayon laban nyo ngayon diba?"

"Sabi ko nga po, tatayo na nga diba?"

Go ligo , Go kain , Go Ayos. Go bye .

umalis na ko papunta sa school medyo maaga pa naman.

after minutes .

Dito na ko sa school, diretso na ko sa gym.

"Bro! Aga natin ah , Excited ka na?"

"Oo bro , tindi kalaban natn ngayon"

"Hindi yan , basta may inspiration ka isipin mo na lang yung mom and dad and yung mga girls na naloko mo"

"Loko! hindi rin , tara samahan mo na lang ako sa canteen mag bebreakfast lang ako"

pumunta kami ni mark sa canteen. wala tao except dun sa mga nagtitinda , Ayos! Makakakain ako ng maayos nito. habang papunta na yung masarap na breakfast sa bibig ko.

"Hi lawrence , goodluck sa game mo mamaya" 

"Uyy! si lawrence oh ang pogi pogi talaga nya"

"Lawrence gusto mo tubig?"

lumapit yung 6 na babae sakin .

"salamat" ngiti na lang ako.

habang kumakain ako , nandun pa din yung mga babae sa ibat ibang table.

tapos na kami kumain ni mark.

"Mark , Tara na"

"sige , eh yung mga girls"

"Loko , edi iwanan mo dyan"

"Woo! wala ka ng interest dyan?"

"Wala na"

"Ah , dahil kay nichole"

"Hoy! Hindi noh"

"Tara na nga ! nagig guilty ka na eh!"

lumabas na kami ng canteen at bumalik na sa gym. pagbalik namin ang dami ng tao from other school at from school namin , nakita ko dun yung mga ssg pero wala si nichole.

naglakad - lakad ako para hanapin sya . nakaka-ilang oras na ko dito pero wala pa rin.

" Rence! Start na tara na!"

"Sige sunod na ko"

tumakbo na ako papunta sa base. lumingon-lingon baka sakaling nandun si Nichole, pero talagang wala ano ba magagawa ko?.

"Hoy Lawrence! Tulala ka na naman pag hindi ka umayos humanda ka sakin" sabi ni coach.

"Yes sir! hahaha ako bahala dyan" 

"siguraduhin mo lang lawrence"

"Opo"

nag start na yung game. 

mga 1 hour later..  50-score namin 47- yung kalaban pero wala pa rin si nichole , i guess di na sya dadating.

"Cerezo! kapag nashoot mo yan panalo na tayo!" sigaw ng mga kasama ko.

"GO LAWRENCE! GO LAWRENCE! GO LAWRENCE!" sigaw ng mga cheering squad at mga girls from 3rd year. 

parang umaasa sila sakin , Iniisip ko na lang ngayon ang mommt and daddy ko, si yaya at ang pinakamamahal kong si nichole.