Marinette'in ağızından:
Nerede olduğumu bilmiyorum. Etrafım gri, sanki sonsuz bir yerdeyim. Ama ilerlemem kısıtlıydı. Sonsuzluğun içinde dört duvar arasında kalmış aşık, sakar ve bir o kadar güçsüz bir kızdım...
Küpelerime baktığımda yerinde yoktu. Ağlamamaya çalıştım. Ama engel olamadım, olamazdım. Belkide yaşamıyordum. Hayatımı düşündüm. 15 yaşında kadar aşık olmamıştım. Olduysam da onlar gerçek değildi. Ama Adrien... Adrien farklıydı. O hem yakışıklı, hem temiz yürekli bir çocuktu. Nefret etse bile belli etmez, yinede severdi. Tamam, ona aşık olmamın nedeni yakışıklı olması olabilir ama o her yönü ile güzel.
"İMDAAAAT!" Diye bağırdım. Duyan olmadı. Duvarlara, sonsuzluğa vurmaya çalıştım, olmadı. Yanımda bir kağıt taşıyordum. Ölmeden önce yapılacaklar listesi. Onu tam elime alırken bir ses duydum. Sanki biri bana sesleniyor.
KOAK(Kim olduğunu anlayamadığım kişi): Marinette, uyan lütfen! Marinette!
Sesler bana doğru yakınlaşmaya başladı.
KOAK: Marinette... Böceğim...
Sanki bu Kara Kedi'ydi. Çünkü başka kimse bana böceğim demezdi.
MARİNETTE!!!
Adrien'in ağızından;
Plagg pençeler! Dönüştüğüm gibi akumasını çıkarttım. Hâlâ ağlıyordum. Akuma çıktığı gibi kelebeği ortadan ikiye ayırdım sinirle. Sonra Felaket! Diye bağırdım. Chloe'nin yanına gidip MARİNETTE'i GETİR HEMEN! YOKSA SENİ KE(N)Dİ GÜCÜMLE ÖLDÜRÜM! Dedim ağlayarak ve sinirle. Sonra geri gelmeyeceğini düşündüğümde Felaketi kendi üstümde denedim.
Marinette'in ağızından
Kara Kediyi bir anda yanımda buldum. Elini göğsüne koymuş gözündeki yaşlar hala dinmemişti. Kara Kediyi dürttüm. Bir şey olmadı. Salladım ettim sonunda şunu anladım. FELAKETİ KENDİ ÜSTÜNDE KULLANMIŞ! Kara Kedinin sopasını aldım. Gittikçe küle dönen, ağlaması dinmeyen kediyi kucağıma alıp sopayı uzattım. Bir yere ulaştık. Sanki yukarıya yaklaşıyoruz. Tekrar uzattım. Ve gerçekten dışarıdayız. Sanki her şey normaldi. Ama hala insanlar korkuyorlardı. Kara Kediyi hastaneye götürdüm. Durumu ağırdı. Sonuçta üstüne bir binayı yıkabilecek bir büyü yapmıştı. Doktorlar ameliyata aldılar. Ben ise Hawkmoth'u bulmaya gittim. Ayaklarım beni Adrien'in evine götürdü. -Anlamıyorum ya. Nasıl götürüyor ayaklar?-
Eve gizlice girdim. Karşıma Mucizelerin Kutusu çıktı ^-^. İşim kolay olacaktı herhalde. Kutuyu alıp kaçtım. Hastaneye döndüm ve kutuyu açtım.
Adrien'in ağızından
Uğur Böceği?!
U.B.: Beni çok istiyorsan yaşamalısın.
K.K.: Nasıl?
U.B.: Bak, eğer sen beni sevip de ölürsen, ve ben senin kimliğini öğrenemeyip seni sevemezsem sen ölürsün. O yüzden hayata tutun.
O cümle zihnimde yankılandı
O yüzden hayata tutun
O yüzden hayata tutun
O YÜZDEN HAYATA TUTUNMALIYIM!!!
Ve ilk kalp krizini geçirdim...
Marinette'in ağızdan
Doktorlar ameliyathaneye girip çıkıyordu. Birini durdurdum.
Ne oldu ona?! Ölecek mi yoksa?!
Doktor: Sadece minik bir kalp krizi. En fazla ölür.
"Ulan sen ne dediğini biliyon mu lan? Nasıl hafife alırsın lan kalp krizini?! Tam vuracaktım ki Kara Kedi çıktı. Hemen onları takip ettim. Odaya aldılar. Mucize kutusunu açtığımda benim mucizem vardı. Çok mutlu oldum. Ama Kara Kedi Adrien'e dönüştü. Ve bir anda kan kusmaya başladı...
ARKADAŞLAR YİNE BÖLÜM GEÇ GELDİ KUSURA BAKMAYIN AMA DAHA DA HIZLANMAYA ÇALIŞIYORUM. BELKİ BU KİTABIN 2 ve 3 ünü DE ÇIKARTABİLİRİM NE DERSİNİZ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Miraculous Ladybug Shorts (Türkçe)
Fanfiction"...Bir gün tatile çıktım, bir gün okulda dersi dinledim. Ama sevmekten asla vazgeçmedim, Vazgeçemedim..."
