DARK BLOOD

-Bölüm 1-

Multi karakterler😊😊Umarım beğenirsiniz... Sizleri çok seviyorum😊😊❤️
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

-Caroline-
Yeni bir dünya. Yeni bir başlangıç. Hayatı hep kuralsız bir o kadar da dikkatli yaşayan bir kızımdır. Yanımda ailem ve dostlarım var. İkisi de bizimle birlikte yaşıyorlar. Ailelerinin durumu her ne kadar bizim ki gibi orta derece iyi olsa bile aile bağları hiç kuvvetli değildir. Bu nedenle benim ailem onların ailesidir. Los Angeles'ta yaşıyoruz ya da yaşıyorduk mu demeliyiz? Bir kaç güne gideceğiz bu lanet şehirden. 18 yaşımıza basmıştık artık. Lisenin bir kısmını burada okumuştuk. İğrenç 2 yıldı. Bu lise sanki lanetliydi. Neyse üçümüz artık bir başka şehirde yaşıyacaktık. Annem, babam ve abim bize yakın olmak için yakınımızdaki bir şehire taşınacaklar.

Evet kendimi tanıtmayı unuttum. Ben Caroline. Caroline Salvatore. 18 yaşına yeni girmiş bir genç kız. Lise hayatının bir kısmını bir piç yüzünden kötü geçiren bir kız.

Sabahın altısında üstümde tepinen iki kişiyle birlikte kalktım.
Clara:
"- Bugün Gi-di-yo-ruz!" diye sevinç çığlığı attı.
Clary:
"- Yeter. Yeter. Hadi kalkta hazırlan artık." diye anırdı.

Dün ailem ile vedalaşmıştık. Onlar gitmiş bile Brooklyn'e. Artık bizde tek yaşıyacağımız hayata büyük bir adım atıyoruz.

  Yeni bir şehirde 3 genç kız tek başına. Ne kadar zor olabilir ki? Zaten hayatımız hep sıradan. Pek zorlanacağımızı düşünmüyorum. Başımıza gelen en büyük kavgada müdüre yakalanmak. Çok disipline gittik. Tutanaklarımızın haddi hesabı yok. Sıradan bir hayata tekrardan adım atıyoruz. 2 senemizi o lanet lisede geçirdik. Neyse lanet geçmiş.!
Clary'nin sesiyle irkildim:
"- Caroline? Hey neyin var?"
"- Hiç. Hiç bir şey. Sadece geçmiş berbatmış..."
"- Neydi? Geçmiş geçmişte kalır, geleceğe bakılır ve şuan yaşanır." diyen Clary'e , Clara ile birlikte bakıp gülümsedik.
Kalktım ve hazırlanmaya başladım. Aklıma bir anda Jason gelmişti. Eski sevgilimdi. Lisemi berbat eden pisliğin teki. Benim odamda düşmanım olan bir sürtükle... Lanet pislik. 2. Yılımızdı. Harika kıskançlıklarımız, harika anılarımız, harika gülüşlerimiz vardı. Ama o bitirdi. İki yılı bitirdi. Ayrılığımızdan bir ay sonra "özür dilemek" için gelip yalvarmıştı. Ama o bitmişti. Garip olansa boynunda bir iz vardı sanırım sargı beziyle kapatılmıştı. Gözlerinin altı mosmordu. Kollarında derin kesikler vardı. Burnu kırılmıştı. Bunları umursamamaya çalışarak kapıyı yüzüne kapatmıştım. Böyle olsun istemezdim ama o yapmıştı. Sadece onu kim bu hale getirdi hiç bir fikrim yok. Gözümden bir damla yaş süzülürken, gözümdeki yaşı silen Clara'ya baktım. Onun da gözleri dolmuştu. Dayanamıyorduk işte. Biz böyleydik.
Clara:
"- Şşşş! Geçti canım" diye beni kollarının arasına aldı. İçinden Jason' a sövdüğünü hissedebiliyordum. Ona dıştan eşlik etmeye başlayınca küçük bir kahkaha attık ve bağıra bağıra devam ettik. Clary koşarak:
"- Hey sizi sürtükler!! Bensiz mi?" diye bağırıp o da sövmeye başladı. Küçük işimiz bitince hepimiz bir şeyler atıştırmak için aşağı indik.
Clara:
"- Bu sefer kim hazırlıyor? "
"- Tamam geçin bendensiniz her zamanki olduğu gibi" diyerek göz devirdim(😂). İkisi de yanaklarımdan aynı anda öpünce gülümsedim. Bir şeyler atıştırdıktan sonra odalarımıza çıkıp hazırlandık.

- 4 SAAT SONRA-
Saat 19:20 olmuştu. Çıkıp taksiye bindik.
* 20 dakika sonra*
Los Angeles havaalanındaydık. Uçağa bindik. Kızlara:
"- Ben lavaboya gidiyorum." dedikten sonra lavaboya doğru yöneldim. Uçak bir anda sarsılınca geriye doğru düşerken iki dövmeli kol beni tuttu...
( Acaba kim tabiki de tahmin edebiliyoruz sjjsjd 😂😂)