Meredith Wild ''Jesteś tylko moja''

Nienazwana część 1

Tytuł oryginału: Hardwired

Copyright © 2014 by Meredith Wild

All rights reserved including the right of reproduction in whole or in part

in any form.

This edition published by arrangement with Grand Central Publishing,

New York, New York, USA.

Copyright for the Polish Edition © 2015 by Burda Publishing Polska Sp. z o.o. Spółka Komandytowa

02-674 Warszawa, ul. Marynarska 15

Dział handlowy: tel. 22 360 38 41-42

faks 22 360 38 49

Sprzedaż wysyłkowa:

Dział Obsługi Klienta, tel. 22 360 37 77

Redakcja: Małgorzata Grudnik-Zwolińska

Korekta: Maria Dziedzic-Wesołowska

Projekt okładki: Anna Angerman

Zdjęcie na okładce: Serg Zastavkin, fotolia.com

Redakcja techniczna: Mariusz Teler

Redaktor prowadząca: Agnieszka Koszałka

ISBN: 9978-83-8053-042-3

Skład i łamanie: Beata Rukat/Katka

Wszelkie prawa zastrzeżone. Reprodukowanie, kopiowanie w urządzeniach przetwarzania danych, odtwarzanie w jakiejkolwiek formie

oraz wykorzystywanie w wystąpieniach publicznych - również częściowe - tylko za wyłącznym zezwoleniem właściciela praw

autorskich.

Skład wersji elektronicznej: pan@drewnianyrower.com

Dla mamy,

która uprosiła mnie, żebym zaczęła pisać.

1

- Co za cudowny dzień - powiedziałam.

Zima w Bostonie już mijała, ustępując miejsca wiośnie. Kampus ożył. Roiło się na nim od

studentów, turystów i miejscowych.

Wielu studentów nadal miało na sobie togi po popołudniowej ceremonii, którą wciąż jeszcze

przeżywałam. Wszystko wydawało mi się surrealistyczne: od gorzko-słodkich pożegnań z przyjaciółmi

aż po perspektywę zmierzenia się z przyszłymi problemami prawdziwego świata. Przetaczała się

przeze mnie fala emocji: duma, ulga, niepokój. Ale głównie szczęście. Cieszyłam się tą chwilą, tym, że

jest przy mnie Marie.

- To prawda. I nikt nie zasługuje na to bardziej niż ty, Erico. - Marie Martelly, najlepsza

przyjaciółka mojej matki i moja osobista pocieszycielka, lekko uścisnęła mi rękę i wzięła mnie pod

ramię.

Wysoka i szczupła Marie górowała nad moją drobną sylwetką. Jej miękka skóra miała barwę kakao,

a brązowe włosy były poskręcane w dziesiątki krótkich dredów w stylu jednocześnie młodzieżowym

i eklektycznym. Nikt z zewnątrz by nie przypuszczał, że to moja jedyna matka od prawie dziesięciu lat.

Przez lata powtarzałam sobie, że czasami lepiej w ogóle nie mieć rodziców niż mieć takich, o jakich