Onderweg naar school, in de stad, in huis elke keer weer is hij er. Ik vind het eng, ik ben bang. Ik zal nooit weer normaal kunnen leven, ik leef in stille angst. Elke dag staat hij weer naar me te kijken. Maar binnen een oogopslag is hij weg. Hij zwijgt en enige wat hij doet is zwijgen. Hij ziet alles van me. Ik kan hem niet wegsturen. Als ik naar hem toe loop is hij weg, als ik tegen hem praat is hij weg en als ik heb probeer aan te raken is hij weg.
JE LEEST
Droombeeld
Non-FictionMijn ervaring in het leven. Alles wat ik schrijf is echt. Het zijn wel wat kleine verhaaltjes❤️
