İzmirim canım şehrim İzmirim ne kadar özlemişim burayı be burası bir farklıydı buranın kokusu herşeyi farklıydı İzmir havasının kokusunu içime çektim ve suratımda bir gülümseme oluşuverdi..
Şimdi babamın kaldığı otele gitmem için hemen bir otobüse binmem gerekiyordu otobüse doğru ilerledim otobüse biniyordumki gene o ukala çocuk ama kendi arabasına biniyordu şöförü kapısını açtı ve içeriye girdi sonra beni görünce gözlerini devirdi ee tabi bende takmamış gibi yapmıştım böyle diyorum ama ağzımın suları akıvermişti resmen adam ultra yakışıklıydı napıyım simsiyah dağınık saçları vardı mavinin en eşsiz tonuna kaçan gözleri vardı ve ultranın ultranın ötesinde bir vücudu vardı ha tabi şunuda unutmamak gerek boyu da uzundu hani şu biscolata reklamındaki erkeklere benziyordu hatta dahada yakışıklı bile diyebiliriz boyu 1.85 vardır heralde neyse tamam ağız sulamasına son verelim lütfen evet !
Otobüsten indim ve babamın kaldığı otele gitmek için yürümeye başladım annemi düşündüm annemi kafamdan atamıyordum bana ne kadar kötü pislikmişim gibi davransalarda şu am umrumda değildi açıkçası siz şimdi diceksiniz bu ailenin neresi pislik şöyle diyim ailem benimle hiç ilgilenmiyor bencil kesinlikle olduğumu düşünmüyorum ailem beni 8.sınıfta yatılı okula verdiler derslerim için falan değil benimle ilgilenemezler ayak bağı oluyorum gibisinden bu yüzden onlardan nefret etmiştim ama şu an içimde en ufak bir nefret yoktu...
Ve en sonunda otele geldim babam ordaydı otelin kapısında ilerliyordu hızlı adımlarla merdivenleri çıktım ve hemen yanında durdum sonra ona baktım oda bana baktı gözünde pişmanlık öfke hüzün vardı dayanamadım babamdı sonuçta hemen sarıldım boynuna sadece sarıldık hiçbirşey demedim hiçbirşey demedi ağlamak istedim ağlayamıyordum babamın annemin yanında ağlayamıyordum onlara olan nefretimdendi belki bilmiyorum bu sessizliği bozmak adına
"Annem nasıl? "Dedim evet bu sorunun cevabını merak ediyordum annem nasıldı kim çarpmıştı nasıl olmuştu öğrenmek istiyordum.
"Bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum ama kızım annen felç oldu " bir an duraksadım sanki kalbim durmuş gibiydi sanki ben felç geçirmişim gibiydi birden gözümden yaş geldi hemen elimin tersiyle sildim
"Peki düzelicekmi düzelme şansı varmı?" Dedim "çok zor kızım çok zor" dedi . Bir insanın kırılmış bir kalbi tekrar nasıl kırılabilirki ? İşte benim kırık kalbim şu an parçalara bölünmüştü annem ve babamın beni unuttukları için kalbim kırılmıştı şimdide beni doğuran kadın annemin ölüm döşeğinde olması kalbimi parçalara böldü ....
Üzüntümden dolayı ilerlemeye başladı.m hatta resmen koştum diyebiliriz bir park gördüm ve hemen parkın yanındaki banka oturdum gözyaşlarımı bıraktım ve ağlamaya başladım işte bende böyle biriydim kimsenin yanında ağlamaz ama tek başıma olduğumuz zaman bebek gibi ağlardım bende böyle biriydim işte ağlamamın durmasıyla omuzumda bir el hissettim ışık hızında bir hızla arkamı döndüm kim olduğunu öğrenmek için tam arkamı döndüğümde o gıcık yakışıklı çocuğu gördüm ağzımdan "sen sen nasıl" diyebildim nasıl gelmişti niye gelmişti benim omuzlarımdan tutup "üzülme konu her ne olursa olsun üzülme güzelim ". Kulağım çınlamıştı ne demek güzelim bana güzelim demişti bana o ultrayakışıklı tumblr erkeklerine benzeyen çocuk.
"Seni tanımıyorum ama benden hoşlanmadığını nefret ettiğini biliyorum" dedim evet o günkü taxide uçakta olan olaylara bakarsak benden pek hoşlandığı söylenemezdi beni insan yerine koymamıştı sonuçta bana baktı ve "senden nefret falan etmiyorum saçmalama " dedi oldukça sert ve emin bir tonla söylemişti bunları "o zaman bana neden öyle davrandın ben sana sadece bana pislik gibi davrandığın için arkandan pislik dedim yoksa bir sorunum yoktu senle ama sen sanki beni tanıyormuşsun bana kin tutmuş gibisin" dedim evet aynen öyleydi çünkü banane ben haklıyı ağzından "seni tanıyorum" kelimeleri döküldü. Beni nasıl tanıyordu beni tanıması imkansız çünkü ben onu tanımıyorum hiç görmediğimede eminim çünkğ bu ultrayakışıklı kafayı nerde görsem tanırdım .
"Beni nerden tanıyorsun". Dedim
-dünyadan " dedi fazla yakışıklı ve sempatik bir cevaptı beni güldürmeye çalışıyordu ve evet başarmıştı
"Beni gerçekten hatırlamadınmı eylül "
Adımıda biliyor bu seri katil falanmımafyababası mı acaba of nerdem biliyor beni
"Gerçekten beni nerden tanıyorsun adın ne "
"Ben teoman " bir dakika bir dakika bu benim küçüklük aşkım teoman değildi dimi ?
UMARIM BU BÖLÜMĞ BEYENMİŞSİNİZDİR YORUMLARINIZI AŞAĞIYA BIRAKIN💕💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Farklı Bizimkisi
RomanceEylül ,Eylül gibi bir kızdı uzun sarı saçlar incecik bel ince uzun bacaklar ama onu Eylül gibi yapan şey gülümsemesiydi saflığıydı melek gibi iyi kalpliydi çocukluk arkadaşı Teomanla çok iyi anlaşırlardı ama ailesi yüzünden sık sık seyahat etme...
